Tegenvaller na leuk begin

Ik las in twee avonden tijd ruim tweehonderd bladzijden weg van dit boek, dat is een teken dat het boek bevalt. Het laatste deel van het boek echter als Alexander Rothweil, alias Taco Albronda, samen met zijn geliefde Pili Eguren, terugkeert naar Nederland, ben ik de schrijver en zijn verhaal kwijt. Het enige wat mij dan nog opvalt is het taalgebruik van de broer van Taco, Fedde genaamd.
Zinnen als: "Mijn broer wordt ibbel van dat geteisem uit het dorp en loopt te tandakken rond de boerderij", "De worgengel moet er nog uit" en woorden als '"plokworst" en "kalvengooiersvlees", doen mij onmiddellijk denken aan de verhalen over Heer Bommel van Marten Toonder, en dan met name aan de verhalen 'De spalten' en 'Het vergeetboekje', waarschijnlijk omdat daar ook twee broers in voorkomen. Die heetten niet Taco en Fedde, maar Smoor en Pulver respectievelijk Tors en Ogel.
En in tegenstelling tot dit boek heb ik die verhalen wel tot en met de laatste pagina glimlachend uitgelezen.