Het vijfde seizoen

'Winter, lente, zomer, herfst; de dood is de vijfde, en meester van alle’.
Het verhaal gaat over Essun. Zij is lerares en treft op een dag bij thuiskomst haar zoontje dood aan. Hij is op een vreselijke manier vermoord. Haar man en dochter zijn weg. Essun verlaat haar dorp en gaat op zoek naar haar man en dochter, ze is er van overtuigd dat hij haar zoon vermoord heeft.
Tijdens haar reis leren we haar wereld kennen: ‘Heel gewoon, behalve qua afmeting en dynamiek’ en de bewoners (de fokkers, orogenen, geomesten, geharde, innovatoren enz).
We leren ook Syeniet kennen, een jonge vrouw die samen met haar leermeester Alabaster opdrachten uitvoert voor het Fulcrum. En het meisje Damaya, zij wordt door haar ouders weggegeven aan een hoeder.

De wereld waarin het verhaal zich afspeelt is dus alles behalve gewoon en enorm complex. Qua geschiedenis, bevolking, gebeurtenissen daarbij wordt er veel gebruik gemaakt van fantasiewoorden en wordt een deel van het verhaal geschreven vanuit de tweede persoonsvorm. Dit alles maakt dit boek voor mij erg lastig leesbaar. Ik kon heel moeilijk in het verhaal komen.

Desalniettemin heb ik wel veel bewondering voor hoe het boek in elkaar steekt. De opbouw van het verhaal en de vele thema’s welke hierin terugkomen zoals klimaatverandering, rassenscheiding, onderdrukking, homoseksualiteit, eenzaamheid. En het verhaal heeft mij ook kunnen verassen. Of ik de volgende twee boeken ook ga lezen....denk het niet.