Een vervreemded verhaal

Toen ik de beschrijving van Hebben las, dacht ik dat dat nu een leuk boek deze, waar ik wel een recensie over wilde schrijven. Toen ik van Hebban het boek kreeg ben ik dan ook snel begonnen met lezen. En het feit ik ik me verplichtte om een recensie te schrijven, is ook de enige reden waarom ik het boek heb uitgelezen.
Het boek vertelt van een journalist die de opdracht krijgt om een interview te houden met een schrijfster. Op basis van een interview dat hij ooit van haar had gezien had hij besloten dat hij haar boeken niet wilde lezen. Hij was dan ook alleen maar aangewezen omdat ze beiden uit Nederland komen. Tijdens het lezen van het boek blijf je je heel lang afvragen waar het verhaal naar toe gaat, wat nu de rode draad in het verhaal is. Door een onwaarschijnlijke situatie belandt hij in het huis van de schrijfster en kan hij onopgemerkt haar en haar vriendin observeren. Langzamerhand wordt duidelijk waarom de schrijfster van de radar is verdwenen. Het thema wordt oppervlakkig aangestipt. Aan het eind schrijft de schrijfster een brief naar haar vriendin die eigenlijk het hele boek samenvat. Kortom, wat mij betreft is dit boek geen aanrader.
Hebban beschreef dit boek als een thriller, dat vind ik misleidend. Het wordt op geen enkel moment spannend.