Lezersrecensie
Fantastisch mooie feelgood roman
In 2023 verschenen de eerste drie delen van de geweldige Liefdesstreken serie van Karin de Graaff bij uitgeverij Zomer en Keuning. Een tijdje geleden luisterde ik het eerste deel van de serie Korenveld en daarmee was ik direct verkocht. Inmiddels heb ik ook het tweede deel Waterspiegel met veel plezier geluisterd. Lees met me mee wat ik ervan vind...
Leuk weetje; ieder deel van de serie is ingesproken door een andere stemactrice, Waterspiegel is ingesproken door Klavertje Patijn.
Karin de Graaff heeft echt een fantastische schrijfstijl, ik ben helemaal fan. Zo meeslepend en heerlijk eigen met de idyllische en mooie beschrijvingen van alle natuurpracht. Levendig, vol liefde, humor en romantiek. Vanaf het begin tot het eind heeft ze je helemaal in haar greep en droom je helemaal weg bij haar schitterende verhaal.
'Uitwijken, ze was er goed in.
Zowel op het water als in het dagelijkse leven.'
In Waterspiegel maken we kennis met Yfke en Roan.
Yfke Postma is een geboren zeilster, haar liefde voor zeilen begon in de brugklas. Na haar bijbaantje bij Zeilschool It Wettehintsje, in haar Friese geboortedorp Úledyk is ze gebleven als vaste kracht, waar ze zeilles geeft aan jongeren. Vooral in de schoolvakanties is het topdrukte voor de de zeilschool.
'Iemand hoeft maar iets aan je te vragen, of je vliegt al. Of beter gezegd, je waait met al die winden mee. Heel toepasselijk als zeilinstructeur.'
Met haar vierentwintig jaar is ze de oudste instructrice van It Wetterhintsje. In haar vrije tijd brengt ze haar creatieve kant tot ontplooiing. Net als haar lieve oma - die ze ontzettend mist - is ze een getalenteerd schilderes en maakt ze de mooiste creaties in de schuur van haar ouders. Waar ze dus nog steeds woont en waar niemand - op de nieuwsgierige opdringere en bemoeizuchtige buurvrouw Ofjke na dan - problemen mee heeft. Haar leven was niet altijd zo gemoedelijk, in haar jeugd maakte ze een vervelende tijd door, die haar nu ze volwassen is nog regelmatig in de weg staat.
'Misschien is het een idee om al dat haar eens te kortwieken. Dan kan ik tenminste zien of je boos, chagrijnig of, heel misschien, een beetje blij bent.'
Wanneer ze op een dag met een zeilboot vol leerlingen per ongeluk tegen een verouderde woonboot opbotst, volgt er een onaangename ontmoeting met de bewoner van het aftandse roestige schip. Hij is overduidelijk niet blij met hun confrontatie en laat dat duidelijk blijken. Yfke heeft geen idee wie - deze boze hork verborgen achter al dat haar - is? Uiteindelijk legt ze de link met de nieuwe bedrijfshulp van het oudere echtpaar Fedde en Minsje Sietsma - de eigenaren van de boerderij en de melkveehouderij - op het land achter de vervallen steiger. Niemand weet wie hij is noch waar hij vandaan komt?
'Golven klotsten tegen de palen onder de steiger.
Precies zoals alle emoties rusteloos tegen zijn ziel aan klotsten.'
Roan Middelkamp vluchtte weg voor het verleden en leidt nu een zelfverkozen kluizenaarsbestaan in Friesland. Waar hij enkel van het schip afkomt om te werken op het boerenbedrijf - waar hij boer Sietsma ondersteunt met de taken op de boerderij - wat hem afleiding en regelmaat biedt. De herinneringen aan zijn geboortegrond stopt hij ver weg in de bodemloze put van zijn gebutste ziel, zodat niemand erbij kan komen. Hij heeft een ondoordringbare muur om zichzelf heen gebouwd en is vastbesloten niemand daar meer doorheen te laten breken.
'Hou afstand, jongen. Dit kan alleen maar donders verkeerd gaan.'
De ontmoeting met Yfke brengt hem in verwarring en confronteert hem keihard met het verleden waarvoor hij zich zo hard probeert te verstoppen. Maar je verleden ontvluchten is onmogelijk. Ook Yfke ontlopen lijkt onbegonnen werk, de vrolijke vrouw duikt telkens weer op en herinnert hem aan iemand die zich diep in zijn hart genesteld heeft. Al snel ontstaan de eerste barstjes in zijn zorgvuldig aangebrachte beschermingslaag. Toch is hij ervan overtuigd dat afstand houden het beste is voor hen beiden.
Yfke herkende de pijn, het verdriet en de kwelling in zijn ogen direct. Lukt het haar zijn pijn te verzachten of zit de innerlijke barrière zijn levensgeluk in de weg en jaagt hij haar bij zich vandaan?
'Lieve Yfke, blijf de wereld zien zoals je haar nu ziet en maak haar mooier.
Dat kun jij, vergeet dat nooit.'
Van het eerste deel Korenveld heb ik ontzettend genoten en ook Waterspiegel is weer fantastisch wat een heerlijk mooi verhaal. Met intrigerende warme verhaallijnen die weer subliem zijn uitgewerkt. Met idyllische beschrijvingen van het boeren- en waterleven en de wonderschone natuur zoals Karin dat als geen ander kan. Een schrijfstijl en verhaal om heerlijk bij weg te dromen varend over het Eastermar. Met een nieuwsgierigmakende spanning, want je wilt weten waarom Roan zich zo gedraagt en zichzelf zo kwelt? De personages zijn levensecht neergezet en de groei die ze doormaken is prachtig. Twee gebroken zielen en de scherven van hun verleden. Lieve vrolijke, altijd zingende maar onzekere Yfke, zeilster in hart en nieren, creatieve persoonlijkheid die in haar eentje tussen de verf en de penselen tot leven komt en de meest mooie creaties tot leven brengt. De herinneringen aan haar dierbare oma draagt ze voor altijd in haar hart. Evenals de overblijfselen van vroeger waaraan ze liever niet meer terug denkt. Priya, de plaatselijke paardengek en beste vriendin van Yfke. Haar vreselijke buurvrouw Ofkje, zo’n bemoeizuchtig irritant mens. Roan de oerwoudman en zijn typische geur, een mix van sto en vers gemaaid gras. Hij draagt veel pijn en verdriet met zich mee, wat hem helemaal veranderd heeft waardoor hij zichzelf niet eens meer herkent. Kat van Rossem, zijn chagrijnige bootgenoot, is echt hilarisch. Het leuke aan deze serie is dat personages uit voorgaande delen ook weer terug komen.
Over verlies, rouwverwerking, het verleden, hoop en toekomstdromen, liefde, familie en vriendschap. Drama, humor en romantiek, vol diepgang, precies zoals een goede feelgood hoort te zijn.
Heb jij deze serie nog niet gelezen? Ik zeg héél snel gaan doen, hij is echt geweldig! Veel leesplezier. Ik kijk uit naar al het moois wat Karin nog meer zal gaan schrijven.
'Waterspiegel, fantastisch mooie feelgood roman. Twee gebroken zielen en de scherven van hun verleden. Het boeren- en waterleven in de wonderschone natuur op de Friese wateren en het platteland. Drama, humor en romantiek, vol diepgang, precies zoals een goede feelgood hoort te zijn. Mustread!'
Leuk weetje; ieder deel van de serie is ingesproken door een andere stemactrice, Waterspiegel is ingesproken door Klavertje Patijn.
Karin de Graaff heeft echt een fantastische schrijfstijl, ik ben helemaal fan. Zo meeslepend en heerlijk eigen met de idyllische en mooie beschrijvingen van alle natuurpracht. Levendig, vol liefde, humor en romantiek. Vanaf het begin tot het eind heeft ze je helemaal in haar greep en droom je helemaal weg bij haar schitterende verhaal.
'Uitwijken, ze was er goed in.
Zowel op het water als in het dagelijkse leven.'
In Waterspiegel maken we kennis met Yfke en Roan.
Yfke Postma is een geboren zeilster, haar liefde voor zeilen begon in de brugklas. Na haar bijbaantje bij Zeilschool It Wettehintsje, in haar Friese geboortedorp Úledyk is ze gebleven als vaste kracht, waar ze zeilles geeft aan jongeren. Vooral in de schoolvakanties is het topdrukte voor de de zeilschool.
'Iemand hoeft maar iets aan je te vragen, of je vliegt al. Of beter gezegd, je waait met al die winden mee. Heel toepasselijk als zeilinstructeur.'
Met haar vierentwintig jaar is ze de oudste instructrice van It Wetterhintsje. In haar vrije tijd brengt ze haar creatieve kant tot ontplooiing. Net als haar lieve oma - die ze ontzettend mist - is ze een getalenteerd schilderes en maakt ze de mooiste creaties in de schuur van haar ouders. Waar ze dus nog steeds woont en waar niemand - op de nieuwsgierige opdringere en bemoeizuchtige buurvrouw Ofjke na dan - problemen mee heeft. Haar leven was niet altijd zo gemoedelijk, in haar jeugd maakte ze een vervelende tijd door, die haar nu ze volwassen is nog regelmatig in de weg staat.
'Misschien is het een idee om al dat haar eens te kortwieken. Dan kan ik tenminste zien of je boos, chagrijnig of, heel misschien, een beetje blij bent.'
Wanneer ze op een dag met een zeilboot vol leerlingen per ongeluk tegen een verouderde woonboot opbotst, volgt er een onaangename ontmoeting met de bewoner van het aftandse roestige schip. Hij is overduidelijk niet blij met hun confrontatie en laat dat duidelijk blijken. Yfke heeft geen idee wie - deze boze hork verborgen achter al dat haar - is? Uiteindelijk legt ze de link met de nieuwe bedrijfshulp van het oudere echtpaar Fedde en Minsje Sietsma - de eigenaren van de boerderij en de melkveehouderij - op het land achter de vervallen steiger. Niemand weet wie hij is noch waar hij vandaan komt?
'Golven klotsten tegen de palen onder de steiger.
Precies zoals alle emoties rusteloos tegen zijn ziel aan klotsten.'
Roan Middelkamp vluchtte weg voor het verleden en leidt nu een zelfverkozen kluizenaarsbestaan in Friesland. Waar hij enkel van het schip afkomt om te werken op het boerenbedrijf - waar hij boer Sietsma ondersteunt met de taken op de boerderij - wat hem afleiding en regelmaat biedt. De herinneringen aan zijn geboortegrond stopt hij ver weg in de bodemloze put van zijn gebutste ziel, zodat niemand erbij kan komen. Hij heeft een ondoordringbare muur om zichzelf heen gebouwd en is vastbesloten niemand daar meer doorheen te laten breken.
'Hou afstand, jongen. Dit kan alleen maar donders verkeerd gaan.'
De ontmoeting met Yfke brengt hem in verwarring en confronteert hem keihard met het verleden waarvoor hij zich zo hard probeert te verstoppen. Maar je verleden ontvluchten is onmogelijk. Ook Yfke ontlopen lijkt onbegonnen werk, de vrolijke vrouw duikt telkens weer op en herinnert hem aan iemand die zich diep in zijn hart genesteld heeft. Al snel ontstaan de eerste barstjes in zijn zorgvuldig aangebrachte beschermingslaag. Toch is hij ervan overtuigd dat afstand houden het beste is voor hen beiden.
Yfke herkende de pijn, het verdriet en de kwelling in zijn ogen direct. Lukt het haar zijn pijn te verzachten of zit de innerlijke barrière zijn levensgeluk in de weg en jaagt hij haar bij zich vandaan?
'Lieve Yfke, blijf de wereld zien zoals je haar nu ziet en maak haar mooier.
Dat kun jij, vergeet dat nooit.'
Van het eerste deel Korenveld heb ik ontzettend genoten en ook Waterspiegel is weer fantastisch wat een heerlijk mooi verhaal. Met intrigerende warme verhaallijnen die weer subliem zijn uitgewerkt. Met idyllische beschrijvingen van het boeren- en waterleven en de wonderschone natuur zoals Karin dat als geen ander kan. Een schrijfstijl en verhaal om heerlijk bij weg te dromen varend over het Eastermar. Met een nieuwsgierigmakende spanning, want je wilt weten waarom Roan zich zo gedraagt en zichzelf zo kwelt? De personages zijn levensecht neergezet en de groei die ze doormaken is prachtig. Twee gebroken zielen en de scherven van hun verleden. Lieve vrolijke, altijd zingende maar onzekere Yfke, zeilster in hart en nieren, creatieve persoonlijkheid die in haar eentje tussen de verf en de penselen tot leven komt en de meest mooie creaties tot leven brengt. De herinneringen aan haar dierbare oma draagt ze voor altijd in haar hart. Evenals de overblijfselen van vroeger waaraan ze liever niet meer terug denkt. Priya, de plaatselijke paardengek en beste vriendin van Yfke. Haar vreselijke buurvrouw Ofkje, zo’n bemoeizuchtig irritant mens. Roan de oerwoudman en zijn typische geur, een mix van sto en vers gemaaid gras. Hij draagt veel pijn en verdriet met zich mee, wat hem helemaal veranderd heeft waardoor hij zichzelf niet eens meer herkent. Kat van Rossem, zijn chagrijnige bootgenoot, is echt hilarisch. Het leuke aan deze serie is dat personages uit voorgaande delen ook weer terug komen.
Over verlies, rouwverwerking, het verleden, hoop en toekomstdromen, liefde, familie en vriendschap. Drama, humor en romantiek, vol diepgang, precies zoals een goede feelgood hoort te zijn.
Heb jij deze serie nog niet gelezen? Ik zeg héél snel gaan doen, hij is echt geweldig! Veel leesplezier. Ik kijk uit naar al het moois wat Karin nog meer zal gaan schrijven.
'Waterspiegel, fantastisch mooie feelgood roman. Twee gebroken zielen en de scherven van hun verleden. Het boeren- en waterleven in de wonderschone natuur op de Friese wateren en het platteland. Drama, humor en romantiek, vol diepgang, precies zoals een goede feelgood hoort te zijn. Mustread!'
1
Reageer op deze recensie