Heerlijke fantasy!

De Laatste Ravendochter is een meeslepende fantasy over Erin Tuar, de dochter van de laatste generatie die kasteel Duncannon nog kan redden. Ze wil alles op alles zetten om dit te bereiken. Hiervoor zal ze echter verder moeten gaan dan haar lief is, en hulp zoeken bij een duistere kant van zichzelf die ze liever achter zich had gelaten...

Nou, eerst even de layout van dit boek: wauw wat mooi!! De cover is geweldig en de bedrukte zijkant met pauwenveren springt er echt uit. Dan is de binnenkant, tussen de delen van het verhaal in, ook nog voorzien van prachtige illustraties.

Dan het verhaal. Ik heb hier zo van genoten! Wat kan Merel schrijven zeg. Ik voelde me meteen thuis in het Ierse landschap, het kasteel, en tussen de voorzichtige tante Grace, de wat norse en eigenwijze oude Nana en de wat chaotische maar lieve Erin. De 'vibes' van dit boek gaven meteen 'Outlander' meets 'The Discovery of Witches', met een vleug duistere sprookjes eroverheen uitgestrooid. En ja, daar hou ik van!

In het begin moest ik even wennen aan de Ierse woorden hier en daar, en even inkomen in deze wereld van folklore, maar dat ging vrij vlot dat ik helemaal geïnvesteerd was in de mysterie van Erin en het kasteel.

Het verhaal voelde heel origineel, ik had nog niet eerder iets gelezen als dit. De magie, of misschien is 'krachten' beter, sprak me erg aan, al werd het soms ook best duister. Op een gegeven moment leren we een nieuw personage kennen, ik zal nog niet verklappen wie, maar zij gaf het verhaal weer licht tegenover het duister van Erin. Wat een leuke vrouw, hierdoor kwam er ook een fijne dosis humor bij in het boek.

Dan nog wat romance... door middel van dagboekfragmenten (leuke toevoeging!) leren we langzaam meer over het verleden van Erin. Het eerste liefde heeft veel voor haar betekend, en heeft haar gemaakt tot wie ze nu is. In het heden leert ze iemand kennen die haar weer aan haar jongere ik doet denken. De spanningen die hier opbouwen zijn heerlijk en een goede, niet te overheersende draad in het verhaal (haha, woordspeling - iykyk).

Met wat goede plottwists hier en daar, de opbouwende romantische spanningen, en de mysterieuze krachten van Erin die we steeds beter leren kennen, was dit bij elkaar een hele fijne fantasy die me enorm heeft verrast. Nederland is weer een goede auteur rijker!