Wat doe je met beginnende dementie ?

Gelezen voor
“In de boekenkast “

Recensie van Naar de overkant - Sante Montefiore door Brigitte Audiens

Sante Montefiore heeft ditmaal een aangrijpende en ontroerende roman geschreven over Marigold en haar gezin.

Marigold is de hoofdpersoon in het verhaal. Een 66-jarige vrouw die gehuwd is met Dennis, een timmerman. Ze runt een dorpswinkel annex postkantoor.
Samen hebben ze twee dochters. Daisy woont in Milaan en Suze woont nog thuis.
Nana, de negentigjarige moeder van Marigold, is ook bij hen ingetrokken. Ze is te oud om nog alleen te wonen.

Marigold is het zonnetje in huis. Ze doet niets liever dan voor iedereen te zorgen. Ze straalt als iedereen gelukkig is. Ze is een echte bezige bij.

Ze houdt ervan om de vogeltjes te voederen in de tuin en genieten van het mooie uitzicht achter hun huis. In haar vrije tijd zetelt ze nog in verschillende comités. Haar winkel is the place to be om de plaatselijke roddels uit te wisselen. Kortom, Marigold is een graag geziene persoon in het dorp.

Maar af en toe voelt ze zich moe en lijkt het alsof er een dikke mist in haar hoofd hangt. Dan wordt ze vergeetachtig en dat is geen prettig gevoel.
Ze probeert het te verbergen door notities te maken in haar boekje en gele briefjes te hangen om haar aan bepaalde zaken te herinneren.
Iedereen denkt dat het de oude dag is. Het is normaal als je al eens iets vergeet. Zeker als je zo druk bezig bent.

Maar Marigold maakt zich ongerust en gaat naar de dokter. Hij stelt haar gerust en zegt dat alles normaal is. Blijven bewegen en de hersenen blijven trainen, is zijn goede raad. Dus iedere morgen maakt Marigold een fikse wandeling naar de kliffen en traint ze met puzzels en sudoku’s.

Daisy komt na haar mislukte relatie opnieuw naar huis. Haar ouders zijn blij dat ze terugkomt, maar het wordt natuurlijk wel drukker nu in huis. Het valt de oudste dochter wel op dat haar moeder snel achteruit gegaan is. Ze bespreekt dit met haar ouders en er wordt besloten om verdere onderzoeken te laten doen in het ziekenhuis.

Ondertussen gaat het leven door. Suze heeft goed nieuws. Ze gaat trouwen en als Marigold er aan denkt dat ze nog een huwelijk moet gaan plannen, slaat ze helemaal in paniek. Maar Daisy sust haar en zegt dat ze wel zal helpen.

Dennis houdt met hart en ziel van zijn Goldie en doet alles om haar te helpen. De vrienden van Marigold merken de veranderingen ook op en bespreken onderling hoe ze kunnen helpen en haar steunen zonder dat ze het merkt.

Op een morgen komt de postbode met de brief die de uitslag van het onderzoek bevat.

Santa Montefiore snijdt op een respectvolle manier het onderwerp dementie aan. Hoe het begint door iets te vergeten, iemand niet meer te herkennen, enz. Je merkt dat ze onderzoek gedaan heeft en voldoende informatie verzamelde. Als persoon (zoals Marigold) zelf is het heel vervelend en doe je je best om het te verbergen. Maar het is ook de naaste omgeving die er moet met leren leven en omgaan.

Hier zie je op welke wijze de schrijfster de verhaallijnen verwerkt hoe de familie en vrienden op een liefdevolle manier steun bieden. Dit verhaal geeft een realistische kijk op een actueel onderwerp.
Het volledige proces komt als boek niet zwaar over. Het verdriet wordt gedeeld. Er wordt onderling veel besproken. Daarom is dit een roman die je boeit vanaf de eerste pagina.

Doordat je kennis maakt met Marigold en haar gezin, leer je ook hun karakters kennen. Santa Montefiore kan deze zo goed beschrijven dat je de emoties goed kan aanvoelen. Hoe Marigold verandert van een zekere plichtsbewuste vrouw en moeder naar een onzekere en afhankelijk personage. Hoe de kinderen eerst hulp krijgen en daarna zelf hulp geven. De rollen worden omgekeerd.

De roman heeft ook verschillende andere verhaallijnen die tot een onroerend einde verweven zijn, dat is ook één van de redenen dat dit zeker geen eentonig boek is om te lezen. Je komt meer te weten over het verdere leven van Suze, Daisy en enkele inwoners van het dorp.

Het zit vol emoties, humor, liefde, sterke familiebanden, vriendschap, maar werd heel realistisch geschreven.

Dit is en prachtig boek dat je inzicht kan veranderen hoe het is om dement te worden en hoe je ermee kan omgaan en de nodige steun kan geven.

Voor mij is dit boek 5* waard.