Veel ruimte voor eigen fantasie

Voor de leesclub heb ik het boek “Een van ons” gelezen.
Ik wilde graag een keer een boek lezen buiten mijn comfort zone ( thrillers) en dat is gelukt.

Katrien is schrijfster en heeft een opdracht ontvangen om in de gevangenis literatuur/schrijf cursus te gaan geven aan gedetineerden. Als thrillerfan slaat mijn fantasie dan gelijk op hol......Er gaat wat gebeuren met Katrien, ze wordt vast gekidnapt door de gedetineerden of ze moet ongewild meewerken aan een uitbraak, spullen de gevangenis in smokkelen.... Vol verwachting begon ik aan het boek en wat is het dan een tegenvaller als er niets van dit alles gebeurt en Katrien weer braaf iedereen keer de gevangenis in en uit gaat zonder dat er wat spectaculairs gebeurt.
Mijn mindset stond dus duidelijk in de verkeerde modus.

Het boek wordt geschreven vanuit de gedachten en gevoelens van Katrien die de grenzen opzoekt, zoals stiekem naar het toilet van de gedetineerden gaan i.p.v. het bezoekerstoilet. Dat is een punt waarvan je denk.....nú gaat er wat gebeuren,maar helaas, niets is minder waar, De lezer mag zelf een invulling geven aan deze acties van Katrien.

De gedetineerden hebben allemaal zo hun eigen redenen om wel/niet mee te doen met de schrijfcursus. Ook hier wordt weinig over verteld, wederom wordt er ruimte gegeven om hier een eigen invulling aan te geven.
Luc heeft levenslang gekregen en houdt in het geheim een dagboek bij, maar weigert om actief mee te doen aan de schrijversclub wel moedig hij Yahah aan om te gaan schrijven.

Het boek is poëtisch van aard waar ik niet mee uit de voeten kon, maar als je van poëzie houdt, smult van lange zinnen en wollige woorden én je daarnaast graag zelf invulling wil geven aan een verhaal, dan is dit boek heel geschikt om te lezen. Ben je meer van de zichtbare rode draad in het verhaal en details zodat je gelijk een beeld kunt vormen, dan is dit boek een zware kluif en moeilijk om door te komen.