Lezersrecensie
Zullen we het dan eindelijk weten.....?
Zullen we het dan eindelijk weten......?
Dat is de vraag die brandt aan het begin van deze roman over de Middeleeuwen. De verwachtingen zijn hoog gespannen. Is de mysterieuze auteur van ‘Van den Vos Reynaerde ‘, die we slechts kennen onder de naam Willem, ook de auteur van het verdwenen werk Madoc? De beginregel in ‘Van de Vos Reynaerde’ zegt daar dit over: ‘Willem die Madocke maecte’.
Nico Dros, auteur van verschillende historische romans, voert de lezer op meeslepende wijze door de middeleeuwen. Hij heeft zich daarbij niet ingehouden en een prachtige historische roman over Willem geschreven. Een vermenging van historische en mystieke details zijn goed verwerkt tot één verhaal en geven een mooi tijdsbeeld. Vrijmoedige omgang met het verleden, denk en boetseerwerk. Het kan niet anders, deze periode in de geschiedenis heeft nog niet alles prijsgegeven.
Willem de Reuvere krijgt bij toeval enkele zeldzame handschriften in handen, na verder onderzoek is hij overtuigd. Dit werk komt van de hand van Willem, “ Willem, de auteur van 'Van den Vos Reynaerde' en het nooit gevonden boek 'Madoc'. Hiermee wordt de geschiedenis van Beda/Madoc/Willem opgetekend. Een kleuter wordt in 1196 uit de golven gered. Men denkt aan een koningskind. Onder de naam Beda wordt hij ondergebracht in een klooster waar hem de schone kunst van de letteren wordt bijgebracht. Op jonge leeftijd ontvlucht hij het klooster, waar het niet altijd goed toeven was. Onder de naam Madoc komt hij in dienst van de ridder Hincmar en leert hij de liefde kennen. Zijn talenten komen verder tot ontwikkeling en uiteindelijk mag hij zichzelf ridder noemen. Na enige omzwervingen zien we hem opnieuw, maar nu onder de naam Willem. Hij is op de vlucht voor de inquisitie, na het schrijven van agnostische werken.
Weten we iets meer over Willem? Is het mysterie opgelost?
in het naspel geeft Willen de Reuvere de volgende verklaring: “Het verhaal van de dichter begint juist daar waar de geschiedschrijver zwijgt omdat zijn bronnen zijn uitgeput of verzegeld blijven. De dichter put uit de bron der verbeelding.” Dat is veelzeggend........, heeft de auteur geput uit de bron van de verbeelding?
Na de laatste bladzijde blijft de lezer in vertwijfeling en vervoering achter, dit had nog veel verder mogen voortkabbelen, prachtig en goed opgebouwd. Er zijn momenten dat je midden in het verhaal stond en even mee mocht reizen in de tijd. Is het antwoord op de vraag dan nog steeds belangrijk, na deze mooie ervaring?
Dat is de vraag die brandt aan het begin van deze roman over de Middeleeuwen. De verwachtingen zijn hoog gespannen. Is de mysterieuze auteur van ‘Van den Vos Reynaerde ‘, die we slechts kennen onder de naam Willem, ook de auteur van het verdwenen werk Madoc? De beginregel in ‘Van de Vos Reynaerde’ zegt daar dit over: ‘Willem die Madocke maecte’.
Nico Dros, auteur van verschillende historische romans, voert de lezer op meeslepende wijze door de middeleeuwen. Hij heeft zich daarbij niet ingehouden en een prachtige historische roman over Willem geschreven. Een vermenging van historische en mystieke details zijn goed verwerkt tot één verhaal en geven een mooi tijdsbeeld. Vrijmoedige omgang met het verleden, denk en boetseerwerk. Het kan niet anders, deze periode in de geschiedenis heeft nog niet alles prijsgegeven.
Willem de Reuvere krijgt bij toeval enkele zeldzame handschriften in handen, na verder onderzoek is hij overtuigd. Dit werk komt van de hand van Willem, “ Willem, de auteur van 'Van den Vos Reynaerde' en het nooit gevonden boek 'Madoc'. Hiermee wordt de geschiedenis van Beda/Madoc/Willem opgetekend. Een kleuter wordt in 1196 uit de golven gered. Men denkt aan een koningskind. Onder de naam Beda wordt hij ondergebracht in een klooster waar hem de schone kunst van de letteren wordt bijgebracht. Op jonge leeftijd ontvlucht hij het klooster, waar het niet altijd goed toeven was. Onder de naam Madoc komt hij in dienst van de ridder Hincmar en leert hij de liefde kennen. Zijn talenten komen verder tot ontwikkeling en uiteindelijk mag hij zichzelf ridder noemen. Na enige omzwervingen zien we hem opnieuw, maar nu onder de naam Willem. Hij is op de vlucht voor de inquisitie, na het schrijven van agnostische werken.
Weten we iets meer over Willem? Is het mysterie opgelost?
in het naspel geeft Willen de Reuvere de volgende verklaring: “Het verhaal van de dichter begint juist daar waar de geschiedschrijver zwijgt omdat zijn bronnen zijn uitgeput of verzegeld blijven. De dichter put uit de bron der verbeelding.” Dat is veelzeggend........, heeft de auteur geput uit de bron van de verbeelding?
Na de laatste bladzijde blijft de lezer in vertwijfeling en vervoering achter, dit had nog veel verder mogen voortkabbelen, prachtig en goed opgebouwd. Er zijn momenten dat je midden in het verhaal stond en even mee mocht reizen in de tijd. Is het antwoord op de vraag dan nog steeds belangrijk, na deze mooie ervaring?
1
Reageer op deze recensie
