Lezersrecensie
De gevolgen van overmatig alcoholgebruik en de verwaarlozing van kinderen
Een boek dat je met de neus op de feiten drukt!
Het boek begint met de schrijnende situatie waarin moeder Ria terecht is gekomen. Door haar drankgebruik heeft haar ongeboren kind tijdens haar zwangerschap rode hond gekregen en diverse afwijkingen. Bij de geboorte van haar zoon Menno moet ze hem in het ziekenhuis achterlaten omdat men vindt dat Ria nog niet capabel is haar zoon te verzorgen. Zal ze hem ooit mogen ophalen naar huis?
Thuis probeert Ria alles draaiende te houden maar als alcoholverslaafde verwaarloost ze haar jonge kinderen Jasmijn (4 jaar) en Imke (2 jaar).
In het eerste deel wordt beschreven door de ogen van Ria, de moeder. Ze beseft dat het niet goed gaat en dat ze haar kinderen en haar huishouden verwaarloost. Ze vertelt over haar voornemen om het anders te willen doen om de drank achter zich te laten. Maar de geest is zwak: er moet altijd voldoende wodka en bier in huis zijn terwijl er vaak nauwelijks eten in huis is voor de kinderen. Ook de aandacht voor de persoonlijke hygiëne voor de kinderen wordt steeds minder; zij moeten - hoe jong ze ook zijn - vaker voor zichzelf zorgen.
Terwijl ze weet waar ze zo gruwelijk de mist in gaat, geeft ze het eigenbelang voorrang.
Het deel speelt zich twee jaar later af en wordt geschreven door de ogen van Jasmijn, die op dat moment 6 jaar is. Zij vertelt over de onvoorwaardelijke liefde voor haar moeder en haar zusje Imke. Hoe zij steeds meer zorgt voor haar zusje Imke omdat mama 'een beetje ziek is' 'hoofdpijn heeft' of 'omdat mama een poosje weg is'. Hoe zij en Imke omgaan met die 'oom' die te pas en te onpas op bezoek komt en blijft slapen en waarbij die oom vaak ruzie maakt met mama. Uit de beschrijvingen blijkt van Jasmijn is tezien hoe klein, jong en kwetsbaar de meisjes eigenlijk nog zijn.
In het boek zijn er momenten dat je Ria door elkaar wilt schudden en wakker maken 'kies voor je kinderen, zij zijn toch veel belangrijker dan wodka en bier!' Of schakel hulp in! Maar het boek laat ook zien hoe moeilijk dit is wanneer je er - voor je gevoel - alleen voor staat en geen hulp durft te vragen uit angst je kinderen te verliezen.
Het boek geeft een goede inkijk op kinderverwaarlozing.
Het boek begint met de schrijnende situatie waarin moeder Ria terecht is gekomen. Door haar drankgebruik heeft haar ongeboren kind tijdens haar zwangerschap rode hond gekregen en diverse afwijkingen. Bij de geboorte van haar zoon Menno moet ze hem in het ziekenhuis achterlaten omdat men vindt dat Ria nog niet capabel is haar zoon te verzorgen. Zal ze hem ooit mogen ophalen naar huis?
Thuis probeert Ria alles draaiende te houden maar als alcoholverslaafde verwaarloost ze haar jonge kinderen Jasmijn (4 jaar) en Imke (2 jaar).
In het eerste deel wordt beschreven door de ogen van Ria, de moeder. Ze beseft dat het niet goed gaat en dat ze haar kinderen en haar huishouden verwaarloost. Ze vertelt over haar voornemen om het anders te willen doen om de drank achter zich te laten. Maar de geest is zwak: er moet altijd voldoende wodka en bier in huis zijn terwijl er vaak nauwelijks eten in huis is voor de kinderen. Ook de aandacht voor de persoonlijke hygiëne voor de kinderen wordt steeds minder; zij moeten - hoe jong ze ook zijn - vaker voor zichzelf zorgen.
Terwijl ze weet waar ze zo gruwelijk de mist in gaat, geeft ze het eigenbelang voorrang.
Het deel speelt zich twee jaar later af en wordt geschreven door de ogen van Jasmijn, die op dat moment 6 jaar is. Zij vertelt over de onvoorwaardelijke liefde voor haar moeder en haar zusje Imke. Hoe zij steeds meer zorgt voor haar zusje Imke omdat mama 'een beetje ziek is' 'hoofdpijn heeft' of 'omdat mama een poosje weg is'. Hoe zij en Imke omgaan met die 'oom' die te pas en te onpas op bezoek komt en blijft slapen en waarbij die oom vaak ruzie maakt met mama. Uit de beschrijvingen blijkt van Jasmijn is tezien hoe klein, jong en kwetsbaar de meisjes eigenlijk nog zijn.
In het boek zijn er momenten dat je Ria door elkaar wilt schudden en wakker maken 'kies voor je kinderen, zij zijn toch veel belangrijker dan wodka en bier!' Of schakel hulp in! Maar het boek laat ook zien hoe moeilijk dit is wanneer je er - voor je gevoel - alleen voor staat en geen hulp durft te vragen uit angst je kinderen te verliezen.
Het boek geeft een goede inkijk op kinderverwaarlozing.
2
Reageer op deze recensie
