Vakantieroman van de middelste plank

De koningin van de literaire thriller, zoals Suzanne Vermeer ook wel wordt genoemd, komt na Après-ski voor de tweede keer dit jaar met een nieuw thrillerboek: De suite. Dat de auteur woont en schrijft in het zonnige Barcelona en werkzaam is geweest in de reisbranche, komt duidelijk in haar boeken naar voren. Zonovergoten vakantieoorden, misdaden en foute mannen zijn Vermeers favoriete thema’s.
De suite speelt zich af in het zonnige Tenerife. Op dit eiland leidt alleenstaande moeder Joyce Nieuwpoort een succesvol hotel. Al schipperend tussen het werk en haar puberzoon probeert ze de balans te vinden in haar leven. Als Joyce op een avond moet overwerken, wordt ze overmeesterd door twee mannen die haar bedwelmen. De volgende dag ontwaakt Joyce in één van haar eigen hotelkamers en kan ze zich nauwelijks meer iets van de nacht herinneren. Dan stapt er een man haar kantoor binnen en dwingt Joyce een suite volledig tot zijn beschikking te stellen. Via zijn mobiele telefoon laat hij haar filmfragmenten zien van de vorige avond. Dit schokkende filmpje is het begin van een chantage, die het leven van Joyce en haar geliefden volledig overhoop gooit. Maar waarom? En wie zit er achter?
De prangende vraag die Joyce in haar greep houdt, gaat gepaard met spannende situaties en conflicten. Oog in oog staan met een levende dode, achtervolgingen en een opsluiting in een discotheek: Joyce krijgt het allemaal voor haar kiezen.
Vermeer besteedt veel tijd aan het introduceren en beschrijven van haar personages. Zelfs iets te veel: pas na een kwart van het boek te hebben gelezen, krijgt het verhaal eindelijk de eerste spannende wending. Toch weet Vermeer deze spanning slecht vast te houden. En dat komt door een aantal vreemde overgangen. Zo wordt een zoektocht naar een vermist familielid ineens onderbroken door een verhaal over de historie van het uitgaansleven op Tenerife. Ook de korte hoofdstukken die een kijkje geven in de gedachten van minder belangrijke personages, halen de vaart uit het verhaal. Jammer.
De suite is een makkelijk verteerbaar, maar geen verrassende maaltijd. Zoals Vermeer met haar thema’s al aangeeft: een wegleesroman tijdens een warme zomerdag. Het bevat een aantal korte, spannende gebeurtenissen, maar een echte thriller? Nee, de titel koningin van de ‘net niet spannende boeken’ zou haar beter staan.