Verslavend

Sylvia neemt een baan aan als verzorgster van Victoria, die sinds haar ongeluk half verlamd is en alleen nog af en toe een enkel (vaak onduidelijk) woord kan uitbrengen. Ze is sindsdien volledig afhankelijk. Haar man Adam zorgt goed voor haar, maar hij redt het niet meer alleen. Hoe beter Sylvia Victoria leert kennen, hoe meer ze haar twijfels krijgt of Victoria wel zo weinig kan. Helemaal wanneer Sylvia in Victoria’s dagboek leest, waardoor ze steeds meer te weten krijgt over Victoria’s en Adams leven voor het ongeluk. Of is dat wel zo?

Wauw, wat een fantastisch boek! Freida was al een van mijn favoriete auteurs, en hiermee bewijst ze weer dat ze de koningin van de plottwist is. Ik vind het helemaal heerlijk.