Lezersrecensie
Een duivels dilemma....
Terwijl Robert Bryndza een opleiding volgde als acteur wist hij eigenlijk al dat hij schrijver wilde worden. Hij wist alleen niet hoe hij dat aan moest pakken. Na het schrijven van een toneelstuk verlegde hij zijn focus volledig naar dit vak. In 2016 brak hij wereldwijd door met ‘Het meisje in het ijs’, deel één in de serie over rechercheur Erika Foster. Inmiddels zijn er miljoenen van zijn boeken verkocht en is hij één van de populairste thrillerschrijvers van dit moment. ‘Duivelsbocht’ is het vierde deel van de serie over privédetective Kate Marshall. De van oorsprong Britse auteur woont en werkt tegenwoordig in Slowakije. Hij leeft daar samen met zijn man, Ján.
Als Kate Marshall gaat zwemmen in zee, iets wat ze iedere ochtend doet, wordt ze meegesleurd met een getijdenstroming. Ze wordt op tijd gered door twee surfers en ze belandt in het ziekenhuis. Daar ontmoet ze Jean, een oudere dame met een hoop kwalen en het hart op de tong. Jean vertelt Kate over hoe ze elf jaar geleden haar kleinzoon is verloren. De toen driejarige Charlie raakte vermist tijdens een kampeertrip en er werd nooit meer een spoor van hem gevonden. Kate raakt geïntrigeerd door de vermissing en als Jean haar vraagt of ze de zaak voor haar wil onderzoeken, twijfelt ze geen moment. Samen met haar partner Tristan haalt ze de plaatselijke politie over om hen te hulp te schieten. Na het gebruik van nieuwe onderzoeksmethoden worden er belangrijke aanwijzingen gevonden. Aanwijzingen die uiteindelijk leiden naar het antwoord op de vraag: wat is er toch met Charlie gebeurd?
Het is niet voor niets dat Robert Bryndza zo populair is. Zijn makkelijke en vlotte schrijfstijl leest erg prettig. Dat is in Duivelsbocht niet anders dan anders. In het begin van het boek word je onmiddellijk gegrepen door het verhaal over Charlie en er rijzen vragen op die nieuwsgierig maken naar het verdere verloop. En dat is ook precies wat het verhaal overeind houdt. Je wilt natuurlijk weten wat er met het kereltje is gebeurd. De doorgewinterde thrillerlezer zal niet heel veel moeite hebben dit uit te puzzelen. Dat er in het middenstuk van het verhaal eigenlijk weinig gebeurt, haalt de vaart eruit en dat is jammer. Ik miste de behoefte om door te willen lezen en kon het boek dan ook makkelijk wegleggen. Daar kwam richting het einde wel verandering in. De schrijver neemt je mee in een stroomversnelling en dan is het wegleggen van het boek geen optie meer. De uiteindelijke ontknoping was voor mij geen verrassing, maar ondanks dat heb ik wel van het boek genoten. Ik geef het 3,5 ster.
Ik wens je heel veel leesplezier.
Als Kate Marshall gaat zwemmen in zee, iets wat ze iedere ochtend doet, wordt ze meegesleurd met een getijdenstroming. Ze wordt op tijd gered door twee surfers en ze belandt in het ziekenhuis. Daar ontmoet ze Jean, een oudere dame met een hoop kwalen en het hart op de tong. Jean vertelt Kate over hoe ze elf jaar geleden haar kleinzoon is verloren. De toen driejarige Charlie raakte vermist tijdens een kampeertrip en er werd nooit meer een spoor van hem gevonden. Kate raakt geïntrigeerd door de vermissing en als Jean haar vraagt of ze de zaak voor haar wil onderzoeken, twijfelt ze geen moment. Samen met haar partner Tristan haalt ze de plaatselijke politie over om hen te hulp te schieten. Na het gebruik van nieuwe onderzoeksmethoden worden er belangrijke aanwijzingen gevonden. Aanwijzingen die uiteindelijk leiden naar het antwoord op de vraag: wat is er toch met Charlie gebeurd?
Het is niet voor niets dat Robert Bryndza zo populair is. Zijn makkelijke en vlotte schrijfstijl leest erg prettig. Dat is in Duivelsbocht niet anders dan anders. In het begin van het boek word je onmiddellijk gegrepen door het verhaal over Charlie en er rijzen vragen op die nieuwsgierig maken naar het verdere verloop. En dat is ook precies wat het verhaal overeind houdt. Je wilt natuurlijk weten wat er met het kereltje is gebeurd. De doorgewinterde thrillerlezer zal niet heel veel moeite hebben dit uit te puzzelen. Dat er in het middenstuk van het verhaal eigenlijk weinig gebeurt, haalt de vaart eruit en dat is jammer. Ik miste de behoefte om door te willen lezen en kon het boek dan ook makkelijk wegleggen. Daar kwam richting het einde wel verandering in. De schrijver neemt je mee in een stroomversnelling en dan is het wegleggen van het boek geen optie meer. De uiteindelijke ontknoping was voor mij geen verrassing, maar ondanks dat heb ik wel van het boek genoten. Ik geef het 3,5 ster.
Ik wens je heel veel leesplezier.
1
Reageer op deze recensie