Een periode leven tussen hoop en vrees

De Belgische Jasmine Raeymaekers (25) ambieerde een carrière in de luchtvaart. Helaas bleek dit niet voor haar weggelegd. Haar liefde voor reizen en haar hang naar avontuur maakten dat ze naar Egypte ging om daar te werken als reisbegeleidster. Door een noodlottig ongeval belandt ze daar in de cel. Over haar ervaringen in deze periode van haar leven schrijft ze het boek “Een nacht in een kooi”. Tegenwoordig is Jasmine auteur. Ze woont met haar vriend en haar dochtertje op Lanzarote. In Juli 2023 komt het vervolg op dit boek uit.

“Schrijven is voor mij alsof ik de droombeelden in mijn hoofd vertaal in woorden. Ik hou ervan hoe die woorden dan logisch in elkaar overvloeien op een onverwachte manier.”

Jasmine is dolgelukkig als ze eindelijk mag beginnen aan haar studie bij Belgium airlines. Het lukt haar niet om de zeer strikte regels die tijdens de opleiding gelden op te volgen, en daardoor wordt ze gedwongen te stoppen met de studie. Gelukkig heeft ze een positieve mindset en bedenkt ze al gauw een plan B, namelijk werken in Egypte. Daar heeft ze onlangs nog een zeer prettige vakantie gehad. Ze wordt uiteindelijk aangenomen bij Travel Experience om te werken als reisbegeleidster. So far so good. En als ze ook nog eens romantische gevoelens krijgt voor haar leidinggevende, en hij voor haar, kan het alleen nog maar beter worden. Toch?
Dan veroorzaakt Jasmine een noodlottig ongeval en wordt ze opgepakt door de politie. Ze belandt in een overbevolkte cel, maar heeft in eerste instantie nog de hoop dat het voor één nachtje zal zijn. Al snel blijkt dit niet het geval. Jasmine is regelrecht van de hemel in de hel beland. Hoe lukt het haar om vol te houden? En lukt het haar geliefde om haar vrij te krijgen?

Toen ik begon aan dit boek was ik bang dat het een enorm heftig verhaal zou worden. In het eerste hoofdstuk lees je hoe Jasmine naar haar cel wordt gebracht en wat ze daar aantreft. Het gevoel van onmacht dat dit oproept bevestigde min of meer mijn eerste gedachte. Dan duiken we in het verleden van Jasmine, vanaf het moment dat ze op vakantie is in Egypte, vlak voor haar opleiding gaat beginnen. In dit deel van het verhaal ben je constant aan het glimlachen, maar meer nog aan het grinniken en schaterlachen. Het is ontzettend fris, luchtig en vol humor geschreven. Je krijgt een goed beeld van het persoontje Jasmine en hoe ze in elkaar steekt, en dit is leuk. Erg leuk!

Hoewel dit deel van het boek luchtig en verschrikkelijk grappig is, voel je in het tweede deel de machteloosheid en het verdriet. We zijn weer terug in de gevangenis en worden meegenomen in de periode dat Jasmine hier heeft gezeten. Het is een verschrikkelijk verhaal dat eigenlijk voor ons niet te bevatten is. Toch wordt ook hier weer regelmatig afgewisseld naar hoop en vreugde en zien we hoe Jasmine van het aller slechtste het beste probeert te maken. Het verhaal wordt nooit zo heftig dat het je naar de strot grijpt en dat is duidelijk ook niet de bedoeling van de schrijfster geweest. Wat ontzettend knap gedaan.

Als ik dan een puntje van kritiek moet benoemen dan is het het gebruik van de verschillende talen. Ik begrijp de intentie van de schrijfster en de uitgever maar ik vind dat het enigszins zijn doel voorbijschiet. Met name het Engels, dat veelvuldig wordt gebruikt, maar niet vertaald wordt. Mensen die deze taal niet machtig zijn zullen hier op stuk lopen, en dat is een gemiste kans. Verder ben ik blij dat er een vervolg op dit verhaal komt. Het einde van het verhaal was nogal abrupt, terwijl ik nog zoveel meer had willen lezen over het daarna. Eerlijk gezegd kan ik niet wachten om het vervolg te lezen. Heel erg bedankt voor het delen van dit geweldige verhaal Jasmine!

Heel veel leesplezier!