Een cold case en een bijzondere invalshoek

Linda Jansma, is een Nederlandse schrijfster van thrillers. Ze is opgegroeid in
Amsterdam en Almere maar woont alweer geruime tijd in een dorpje in Friesland waar ze
geniet van de ruimte en de rust. In 2009 stuurde ze haar manuscripten naar diverse
uitgeverijen en niet lang daarna werd door De Crime Compagnie het boek Caleidoscoop
uitgegeven. Met dit boek won ze de Schaduwprijs, de prijs voor het beste Nederlandse
spannende debuut. In 2013 werd haar boek Schuilplaats uitgeroepen tot de beste
Nederlandse vrouwenthriller en stond ze op de longlist van zowel de Gouden strop als de
Diamanten kogel. Inmiddels heeft ze een indrukwekkend aantal titels op haar naam staan
die stuk voor stuk erg succesvol zijn gebleken. Zwarte leugens is alweer de zestiende thriller
van haar hand.

Ruby verdient haar geld met het maken van vlogs over cold cases. Dit doet ze niet
onverdienstelijk, want haar vlogs zijn mateloos populair. Ruby wil ver gaan voor het vinden
van informatie en het oplossen van haar cold cases. Bij haar laatste onderzoek liep dat zelfs
uit op een confrontatie met een moordenaar, die haar mishandelde en met een mes
bewerkte. Ondanks deze ervaring stort ze zich weer volledig op nieuwe zaken. Als ze een
bericht ontvangt van iemand die haar wijst op de zaak van baby Tess, die zo'n dertig jaar
geleden is verdwenen, is haar interesse onmiddellijk gewekt. Als er dan ook nog een
mysterieus berichtje onder haar vlog verschijnt, met daarin de woorden ‘Ze leeft nog’, is de
keuze snel gemaakt. Samen met haar vrienden Tristan en Annika zet ze alles op alles om
deze zaak alsnog op te lossen. Maar als blijkt dat deze zaak ernstig verstrengeld is met haar
eigen verleden, wordt dit nog knap ingewikkeld.

Wat meteen opvalt aan Zwarte leugens, en wat erg verfrissend is, is de bijzondere
invalshoek. Het hoofdpersonage betreft namelijk geen rechercheur of detective die een
onderzoek leidt, maar een razend populaire vlogger. En dat past volledig in de huidige
tijdsgeest. Het verhaal wordt op filmische wijze verteld en zou niet misstaan op het witte
doek. Dat maakt wel dat een aantal facetten onrealistisch zijn, maar erg storend is dit niet.
Het verhaal is namelijk zo goed in elkaar gezet dat de lezer volledig wordt meegezogen. Ook
de snelheid in het verhaal, en de korte hoofdstukken die niet langer dan negen bladzijden
beslaan, dragen hieraan bij. Het schakelen tussen het heden en het verleden, en de
hoofdstukken belicht vanuit andere personages, zorgen ervoor dat men geprikkeld blijft en
door wil lezen. De personages zijn op dusdanige wijze neergezet dat de lezer zich ermee kan
identificeren. Niemand is perfect en iedereen maakt fouten. De plot bestaat uit
verschillende draadjes die erg uitnodigen om allerlei ontknopingen aan vast te maken. Het
kan alle kanten op. En als de lezer denkt het uitgeknobbeld te hebben, dan kan het zijn dat die aan
het einde nog voor een flinke verrassing komt te staan. Zwarte leugens is een absolute
aanrader!

Heel veel leesplezier!