Recensie De accabadora

In het boek de Accabadora is het op Sardinië een oude gewoonte om mensen in doodsnood te helpen.
Schrijfster Michela Murgia heeft het niet nodig om jaartallen te noemen maar geeft door haar sfeervolle en bewogen schrijfwijze een goed beeld van een kleine gelovige dorpsgemeenschap in Sardinië aan het begin van de vorige eeuw.
Een verdwenen tijd waarin nog handmatig druiven werden geoogst en de gemeenschapszin groot was. Hier groeit Maria Listru op. Ze wordt op zesjarige leeftijd geadopteerd door Bonaria Urrai.
Pas op latere leeftijd zal ze ervaren wat de betekenis is van de nachtelijke
verdwijningen van haar Adoptiefouder.
De bekentenis is voor Maria zo schokkend dat ze het eiland verlaat. Ze keert
er pas terug als Bonaria Urrai op sterven ligt.

Michela Murgia heeft een ingetogen boek geschreven over sterfbegeleiding wat men
tegenwoordig Euthanasie noemt.
In haar boek De Accabadora heeft zij deze moeilijke wijze van beëindigen van leven
prachtig in het verhaal over Maria Listru verweven.