"Lost time is never found again". Dit citaat uit Nr. 19 van Michèle van Rees haalt de jonge vrouw uit de vreselijke gedachtegang die haar al maanden teistert. Ze is het slachtoffer geworden van een man die haar gegijzeld houdt in haar eigen huis. Hoe heeft dit kunnen gebeuren? Waarom is er niemand die haar kan helpen? Hoe is het mogelijk dat hij haar zo lang, zo onopvallend in zijn greep kan houden? Zijn motief is verrassend, zijn uitvoering misselijk makend. De vrouw wordt vernederd en verkracht. Ze leeft constant in angst en ieder sprankje hoop wordt tenietgedaan door ongeloof. Ze is zeer eenzaam en weinig inventief totdat ze eindelijk een manier vindt om te ontsnappen. Zo sterk als Michèle van Rees haar eerste hoofdstuk schrijft, zo sterk eindigt ook Nr. 19. Het boek is vlot geschreven en spannend. Bovendien is het vrij eenvoudig je in het slachtoffer in te leven. Dit debuut mag er wezen.