Minder leuk dan deel 1

Of het nu kwam omdat ik direct doorging van deel 1 in deel 2 (en een beetje gewend was geraakt aan het verhaal, de hoofdpersonen en de schrijfstijl van Jesse Sutanto) of door het verhaal zelf, maar dit vond ik wat te veel over de top en net niet geloofwaardig.
Waar ik van deel 1 volledig genoot en me helemaal kon laten meeslepen, had ik hier af en toe mijn bedenkingen.
Hoe ver zou jij je eigen bruiloft in de soep laten lopen? Hoe ver laat je je meeslepen en wegtrekken van je kersverse echtgenoot? Ik zou eerder aan de rem trekken dan Meddy in elk geval.
Toch had ik nog altijd erg veel lol hoor. De aunties zijn weer hilarisch en hun 'draken hoeden' plus andere 'toepasselijke' (in hun ogen) Engelse kledendracht, zag ik helemaal voor me. Ook de Engelse uitdrukkingen die ze zichzelf aanleerden om 'goed te passen' in Oxford, waren best grappig.

Door deel 1 was ik letterlijk omvergeblazen, verrast en daar moest ik hardop om lachen,
Dit was 'gewoon een leuk boek' met aardig wat dramatiek en goede humor.