Een verhaal dat onder je huid kruipt

De kleuren van het donker wordt vaak bestempeld als thriller, maar voor mij voelde het meer als een spannende roman. Het verhaal draait niet alleen om spanning of plotwendingen, maar vooral om de gelaagdheid van de personages en hun ontwikkeling over de jaren heen.

Wat ik erg sterk vond, is dat Whitaker ervoor kiest om het verhaal over een lange periode te laten verlopen. Geen gehaaste ontknoping, maar een langzaam opgebouwde spanning die realistischer aanvoelt. In de echte wereld worden zaken rondom seriemoordenaars of verdwijningen immers zelden binnen enkele dagen opgelost. Deze keuze draagt bij aan de geloofwaardigheid van het verhaal.

Wat het boek echt bijzonder maakt, is de manier waarop de personages tot leven komen. Je volgt ze door de jaren heen en ziet hoe ze gevormd worden door alles wat ze meemaken. Ondanks de hoeveelheid details wordt het verhaal nergens langdradig. Integendeel: juist die details zorgen ervoor dat de personages steeds realistischer en menselijker aanvoelen.

Een ander aspect dat me opviel, is de stijl van Whitaker. Zijn zinnen zijn prachtig opgebouwd, soms bijna filosofisch. Dat is iets waar ik normaal gesproken niet veel aandacht aan besteed, maar hier viel het op – op een positieve manier. De stijl past perfect bij de sfeer van het boek.

Ik geef De kleuren van het donker 4 sterren. Het is een boek met een geheel eigen stijl dat je niet leest voor snelle spanning, maar voor de langzame, meeslepende opbouw en diepe karaktertekening. Verwacht geen standaard thriller, want dan kan het tegenvallen. Maar geef je je over aan het tempo en de toon, dan krijg je er een indrukwekkend verhaal voor terug.