Voordat alles beter werd

Blogtour Voordat alles beter werd
Auteur: Rosemarijn Milo
Uitgeverij: U2pi B.V.
Roman
@maanlichtmaatwerk
⭐️⭐️⭐️

Rosemarijn Milo schreef eerder:
-Een vervlogen droom
-Het hoge woord
-Eén jaar uit het leven van P.M.C.J.S.
-Hopeloos verliefd op Frankrijk!

'Opgedragen aan mijn broer Erik Milo ( 1952-1991)
die geleefd heeft voordat alles beter werd.

Het verhaal:

'Voordat alles beter werd' is een tragikomedie tegen de achtergrond van het Amsterdam in de negentiger jaren.
Vier jonge mensen denken de oplossing te hebben gevonden om te ontsnappen aan de discriminatie van homoseksuelen.
Misschien is dat gelukt maar niet om te ontsnappen aan alle andere problemen.
Laagje voor laagje worden de conflicten en trauma's uit het verleden blootgelegd.

Wat ik er van vond:

Een heel bijzonder en apart verhaal over de negentiger jaren waar alles nog anders verliep. Waar vooral de haat en discriminatie van homoseksuelen nog erg aan bod was.Al is de discriminatie tegen homoseksuelen er jammer genoeg nog steeds.Maar gelukkig wel veel minder dan in die tijd.

Het verhaal verteld over vier hele verschillende personages met zo hun eigen problemen. In het verhaal komen meerdere zware onderwerpen aan bod.Van aids, ongewenste zwangerschap, discriminatie, homohuwelijk, rouwverwerking.
De onderwerpen waarover geschreven wordt zijn zwaar maar door de schrijfstijl van Rosemarijn blijft het heel luchtig en wat op de achtergrond. De schrijfstijl van Rosemarijn is helder en prettig om te lezen.

Het verhaal wordt veel door middel van brieven en dagboekbeelden verteld. Dat geeft het verhaal wel wat extra's.

Een bijzonder verhaal met diverse personage's die sterk en echt overkomen.
Veel zware onderwerpen op een veelzijdige en luchtige manier verteld.
Ik miste alleen wat diepgang van het verhaal, het bleef voor mij wat oppervlakkig. Ik had graag nog meer achtergrond over de personages willen hebben. Ik had ze graag nog beter willen leren kennen. Wat ik ook miste was het overbrengen van emoties en gevoel, dat had wat mij betreft nog beter gekund. Ik hou er van om helemaal op te gaan in een verhaal en de emoties van de personage. Dat miste ik in dit verhaal.
Wat ik wel mooi vond is het verschil tussen de periode in '90 en nu. Al spelen heel veel van deze problemen nu nog, al is dat nu minder heftig dan toen. Het verhaal bevat ook biografische elementen wat ik heel mooi vind, Rosemarijn heeft dit boek dan ook opgedragen aan haar overleden broer Erik Milo (1952-1991)