Geduld en hoop

Het is dat het op de achterflap stond, anders had ik het niet gemerkt; maar het is een jeugdboek. Verhaal bestaat uit 3 delen. In deel I vertelt Juliette in de ik-vorm haar verhaal. Juliette is geboren in 1944, zeven jaar na haar broer Louis. Later wordt zusje Mia geboren. Het gezin heeft het niet breed en als vader op 40 jarige leeftijd komt te overlijden blijven de 3 kinderen met hun tirannieke moeder over. Louis ontvlucht het huis en gaat elders wonen. Juliette droomt ervan zangeres te worden, want ze kan prachtig zingen. Haar vader zei altijd dat ze geboren was om te schitteren.
Zusje Mia vraagt veel aandacht; ze is vaak ziek. Regelmatig moet dokter Franssen langskomen.
In deel II vertelt Wilfried (ook in de ik-vorm) hoe hij bevriend raakt met Louis en via hem ook Juliette leert kennen. Wilfried is een goede wielrenner die het ver zou kunnen schoppen, maar het leven had iets anders voor hem in petto.
Wilfried wordt verliefd op Juliette, maar zij is door alles wat haar is overkomen geheel in zichzelf gekeerd.
In deel III zijn beurtelings Juliette en Wilfried aan het woord.
Deel I vond ik het meest boeiend. Toen in deel II iemand anders begon te vertellen moest ik daar heel erg aan wennen. In deel III werd het helemaal lastig omdat je een paar zinnen gelezen moest hebben om uit de context op te kunnen maken wie aan het woord was.
Het verhaal speelt zich af in België; hetgeen je goed merkt aan het woordgebruik (ge/gij, iemand graag zien, een schoon kind...). Wat ik vreemd vond was dat de werkwoordvervoegingen niet cf. het Nederlands waren, zo kwam regelmatig een verleden tijdsvorm met een t erachter voor (bv. hij heeft - hij hadt).
Het boek leest snel weg; de hoofdstukken zijn zeer kort (soms maar één pagina).