Hoe een zwaar verhaal ook luchtig bekeken kan worden!

Longgeneeslijk,

Het laatste maar zeker niet het minste boek wat ik dit jaar heb gelezen, blanco ben ik dit verhaal in gegaan aangezien ik over mijn lijk niet volg omdat ik het te heftig vind. Het verhaal trok me dan ook pas 30 november de dag dat eva overleed, door het lezen van deze post dacht ik hmm wat is haar verhaal dit wil ik toch wel weten. En ja dan kan je natuurlijk over mijn lijk gaan terug kijken maar dat zijn alleen korte stukken en ik wou het volledige verhaal. Vandaar dat ik heb gekozen om haar boek te gaan lezen, puur omdat je dan voor mijn gevoel echt het echte verhaal te lezen krijgt. En dat krijg je zeker, je krijgt te lezen hoe zij de ziekte heeft ervaren maar ook haar inner cirkel en de arts komen aan het woord. Het is mooi om te lezen hoe zij ondanks zij de gene is die ziek is ook oog houd voor deze mensen, hoe ze het voor hun ook zo makkelijk mogelijk wil maken en positief blijft. Haar nuchtere kijk op alles maakt dat het boek niet zwaar is om te lezen ookal is het natuurlijk wel een zwaar onderwerp. Daarom is het boek zeker de moeite waard om te gaan lezen en te doen wat ze aan het einde zegt: leef wat meer in het nu en minder in de toekomst, het kan zo opeens 180° draaien of voorbij zijn!