Recensie Liefde van haar leven

De liefde van haar leven van Harriet Evans is een erg mooi boek. Het gaat over de jonge Kate die drie jaar nadat haar iets ergs overkomen is in Londen en naar haar moeder in New York is gevlucht, terug moet naar London om het verleden onder ogen te zien. Je hebt als lezer geen idee wat haar is overkomen, en dat maakte dat ik maar wilde blijven doorlezen. Wanneer je er bijna achter bent wat er is gebeurd, verbaast het verhaal je door met een totaal onverwachte wending te komen. Het leuke en bijzondere aan het boek is verder dat je Kate meemaakt in het heden en in het verleden, omdat er zogenaamde tijdssprongen zijn in het boek.
Wat ik verder heel mooi vind, is dat het boek ondanks dat het op sommige momenten bijna treurig is, achteraf wel een heel goed en vrolijk gevoel achterlaat. Ook is het veel realistischer dan de meeste chicklits. Het is niet allemaal rozengeur en maneschijn en de hoofdpersoon heeft ook een aantal minder ideale trekjes. Dit maakt het een heel bijzonder en aansprekend boek.
De schrijfstijl van de auteur spreekt me ook erg aan. Het is een vrij dik boek, maar het wordt nergens saai. Dit komt uiteraard door de tijdssprongen en het verhaal zelf, maar ook door de manier waarop het verhaal wordt verteld. Het is een heel beschrijvende stijl; ik werd echt het verhaal in gezogen.
Tot slot: het omslag van het boek. Daar ben ik helemaal weg van. Het ziet er vrolijk uit en de glittertjes maken het helemaal af!