De wind wijst de weg

De wind wijst de weg van Wouter Klootwijk is een mooi klein gehouden verhaal, waarin hij onze maatschappij aan de kaak stelt. De onderliggende boodschap – dat we beter voor onze planeet moeten zorgen – is niet mis. Het verhaal verkent in het bijzonder welke rol kinderen hierin spelen. Zijn zij misschien de oplossing?

Het verhaal begint met twee kinderen, Jan en Vera. Jan wil naar de overkant en daarom besluiten ze om een vlot van riet te bouwen. Al snel leren ze ook andere kinderen kennen: JanJan, Tom, Willie, Tim, Wies en Josje. Opvallend is dat Klootwijk heeft gekozen voor typisch Nederlandse namen, wat de suggestie wekt dat het gezelschap niet erg divers is. De illustraties van Irene Goede laten echter zien dat dit (gelukkig) niet het geval is. Jan is misschien een typische kaaskop, maar Vera doet eerder denken aan een meisje uit het Midden Oosten. En Josje of Wies wordt afgebeeld als een donker meisje met een vrolijke bos krullen.

De focus van het verhaal ligt op de dynamiek tussen de acht kinderen en hoe ze samen een leven opbouwen. Dit maakt het een hartverwarmend verhaal over vriendschap. Tegelijkertijd is het ook behoorlijk verontrustend. De kinderen vinden elkaar namelijk in een wereld waarin iets vreemds aan de hand is. Naarmate het verhaal vordert, ontdekt de lezer door hun achtergrondverhalen steeds een beetje meer over wat er precies is gebeurd.

De volledige recensie van dit boek kun je lezen op https://dekleinekinderboekenkapitein.nl/de-wind-wijst-de-weg/