Vreemd geheugenverlies

Na 'Het lied van ooievaar en dromedaris' was ik erg benieuwd naar haar eerdere roman 'De herinnerde soldaat' die speelt in de tijd net na de eerste wereldoorlog. Beide boeken zijn behoorlijk dik en beide boeken hebben stukken waar ik maar moeilijk doorheen kwam. Maar toch vond ik ook deze roman vier sterren waard.

Wat me enigszins dwars zat, was dat ik het geheugenverlies van de hoofdpersoon op geen enkel mij bekend ziektebeeld past; ik heb tijdens mijn studie (lang geleden, dat wel) veel over de werking van het geheugen geleerd. Hij is niet alleen een bepaalde periode kwijt, maar alles, ook van voor de oorlog. En tegelijkertijd onthoudt hij alle recente gebeurtenissen. Totdat hij ineens een soort schizofrene of psychotische aanvallen krijgt en alles weer kwijtraakt. En tegelijkertijd komt langzaam zijn geheugen van voor de oorlog weer terug.

Ik heb op een gegeven moment besloten maar niet meer teveel stil te staan bij de geloofwaardigheid hiervan en me gewoon door het verhaal te laten meevoeren. Daanje schrijft heel beeldend en laat je voor een tijdje in Kortrijk wonen, Ieper bezoeken en later een paar dagen op het Duitse platteland verblijven. Vooral het einde was wel weer heel meeslepend en die laatste vijftig pagina's heb ik dan ook ademloos uitgelezen.