Kermiskind - De Leesplank

Een nieuwe Jacques Vriens is toch altijd iets om naar uit te kijken. Vooral omdat hij de afgelopen jaren weer erg goede boeken aflevert. Denk maar aan Jakob en de zeven gevaren en Code Kattenkruid. Nu is er weer een historische roman. Met een pakkend omslag én een pakkende flaptekst. Meteen heb ik zin om dit boek te lezen.



Over Jacques Vriens zijn schrijfstijl is al veel gezegd. En alles geldt nog steeds. Vriens schrijft toegankelijk, prettig en met humor. En hij schrijft op een manier waarop je als lezer je in kunt leven met alle karakters. In dit boek zijn het er best veel en doordat het boek zich zo’n honderd jaar geleden afspeelt is dat inleven wel wat lastig. Maar door de beschrijvingen van Rosa haar gedachten lukt het Vriens toch om alle karakters tot hun recht te laten komen. De vader van Rosa, een oma met een sterke mening en natuurlijk Rosa en haar vriend Teunis. Teunis is een prachtige aanvulling op dit verhaal, want hij valt op mannen. Maar in die tijd was dit nog verboden. Vriens heeft dit onderwerp op een mooie manier kunnen toevoegen waardoor het verhaal een veel diepere laag krijgt dan eerst gedacht.



De ontwikkeling die Rosa gedurende het boek meemaakt is mooi. Eerst zet ze zich wat af tegen het theaterleven maar uiteindelijk komt ze toch tot andere inzichten over zichzelf. Die ontwikkeling beschrijft Vriens doeltreffend en lijkt organisch te verlopen. Het past helemaal in het verhaal en bij het karakter van Rosa.



In een historisch boek gebeurt het wel eens dat de auteur teveel verzandt in het geven van historische feiten en gebeurtenissen. Vriens doet dit niet, hij heeft wel onderzoek gedaan naar de kermisgeschiedenis (bijvoorbeeld de eerste filmvertoningen) en geeft een uitstekend tijdsbeeld, maar richt zich verder echt op het verhaal: de onderlinge verhoudingen en de gedachten van Rosa. Op deze manier is het boek uitermate geschikt voor de doelgroep én is het voor oudere lezers ook heerlijk.

www.deleesplank.net