Avontuur in de Bronstijd

Twee weken terug organiseerde Uitgeverij Moon een leuke winactie waarbij je een leuk weetje over de Bronstijd moest delen om kans te maken op het boek Geestenkrijger van Linda Dielemans. Nadat ik snel opgezocht had waar dit boek over ging, besloot ik mijn kans te wagen, want als geschiedenisstudente met een voorliefde voor de Griekse Oudheid van de Bronstijd tot en met de Klassieke periode ken ik natuurlijk wel een aantal weetjes haha. Mijn ingezonden weetje over de aanwezigheid van (waarschijnlijk) een doorspoelend toilet rond 1900 voor Christus in het 'Paleis van Minos' op Knossos bezorgde me de overwinning, waardoor ik dit prachtige boek heb mogen lezen.
In Geestenkrijger gaan we als lezer mee op reis met drie jongelingen. Allereerst is daar Arn, een jongen die bij zijn vader, die dodenverzorger is, in de leer is. Arn wil zijn vader trots maken en voelt zich ondanks zijn zenuwen toch best volwassen als hij een ceremonie voor een overleden krijger mag leiden waarbij de krijger tot beschermer van een grafheuvel en de gemeenschap zal worden gevormd. Alle rituele acties verlopen prima en Arns vader is heel blij met hem. Maar 's avonds ligt Arn wakker omdat het zwaard van de krijger, dat over een aantal dagen aan de watergoden geschonken moet worden om de geesten van de doden die de krijger op zijn geweten heeft te sussen, hem blijft roepen. Uiteindelijk kan Arn de verleiding niet meer weerstaan en sluipt naar de kist waarin het zwaard veilig opgeborgen ligt. Per ongeluk snijdt Arn zich aan het zwaard en besmeurd het wapen en de witte doek waarin het gewikkeld is met zijn bloed. Iets wat absoluut uit den boze is. Arn vlucht naar zijn slaapplaats en doet de volgende dagen alsof er niets aan de hand is, maar hij is doodsbenauwd voor het moment waarop zijn vader uit zal vinden dat hij de ceremonie heeft verpest en het welzijn van de gemeenschap in gevaar heeft gebracht. Als de dag van de watergoden ceremonie uiteindelijk aanbreekt, krijgt Arn inderdaad de wind van voren. Erger nog hij wordt de gemeenschap uitgestuurd met het zwaard en moet naar de meestersmid Melor op zoek om uit te vinden hoe hij het zwaard kan zuiveren en de geest van de krijger in de grafheuvel tot rust kan brengen zodat deze de gemeenschap kan beschermen. Dit is het begin van de grote reis die Arn zal ondernemen om zijn bijna onmogelijke opdracht uit te voeren.
Tegelijkertijd volgen we de Italiaanse jongen Pero, die samen met zijn meester Gaeto op handelsreis is. Wanneer Gaeto ziek wordt en aanvoelt dat hij niet lang meer te leven heeft, stuurt hij Pero op pad om een speciaal zwaard te laten maken bij Melor zodat Gaeto de goden nog even tevreden kan houden en deze hem nog iets langer laten leven. Op die manier kan Gaeto Pero nog een aantal belangrijke dingen over handelen leren. Dit is het begin van Pero's reis die zelfs nog langer en gevaarlijker is dan die van Arn.
Als laatste is daar nog Lya, de dochter van een handelaar. Arn ontmoet haar op zijn reis als hij gewond bij een boerderij aankomt en een veedief verijdelt een kalf te stelen. De vader van Lya nodigt Arn in zijn huis uit als dankbaarheid en terwijl iedereen zit te eten wordt Arn geveld door hoge koorts vanwege een verwonding die hij opgelopen heeft tijdens zijn voettocht. Lya merkt al snel dat Arn niet helemaal eerlijk is over wie hij is en waarom hij reist met een zwaard en haalt hem over om haar te helpen. Lya's vader heeft haar namelijk uitgehuwelijkt aan een man die ze niet kent en die ver weg woont. Haar plan is om net alsof te doen dat Arn als krijger (zijn smoes voor het hebben van een zwaard) met haar meegaat om haar te beschermen en dat ze onderweg uit elkaar gaan. Als Arn eenmaal herstelt is van zijn verwonding gaan de twee inderdaad verder op weg.
De tocht die de drie jongelingen afzonderlijk en uiteindelijk gezamenlijk maken is heel mooi neergezet. De wereld van de Bronstijd komt prachtig in beeld. Door de vele beschrijvingen van stijlen van huizen, gevaren en herkenningspunten in het landschap en de gewoontes van mensen komt het verhaal werkelijk tot leven. Hier kun je duidelijk zien dat de schrijfster een archeologe is en weet waar ze het over heeft. Ook de belevingswereld van de mensen in de Bronstijd wordt zeer goed uitgewerkt. Maar het allermooist vond ik toch wel de omgevingsschets, de manier waarop velden, bossen, de zee, Dover en Stonehenge worden beschreven. Het is alsof je naast de hoofdpersonen mee loopt door een landschap dat inmiddels zo erg veranderd is dat het niet meer terug te vinden is in onze huidige tijd, maar voor even in verhaalvorm weer tot leven is gewekt. Wauw!
Het tempo van het verhaal is mooi langzaam, maar toch spannend. De schrijfster neemt de tijd om dingen te beschrijven en haar hoofdpersonen te laten voelen en beleven, maar wisselt dit af met gebeurtenissen die ervoor zorgen dat de vaart in het verhaal blijft zitten, waardoor het verhaal op geen enkel moment gaat vervelen. Vooral de gebeurtenissen rond de climax zullen je als lezer met een klein brok in de keel achterlaten, want niet iedereen komt terug van de lange reis.
De personages in het boek zijn allemaal prachtig uitgewerkt en komen levensecht over. De banden van vriendschap en de mogelijkheid van meer dan alleen vriendschap komen uitstekend uit de verf. Arn is loyaal, vriendelijk en rechtvaardig. Lya is eigenwijs, sterk en moedig. En Pero is een denker, een eenling, maar tegelijkertijd een lieve, grappige jongen die maar weinig vriendelijkheid heeft gekend in zijn leven. Maar niet alleen de hoofdpersonages zijn goed neergezet, ook de bijpersonages zijn helemaal uitgewerkt en hebben allemaal een eigen karakter. Ze zijn niet zomaar opvulling van het verhaal maar voegen werkelijk iets toe.
Aan het eind heeft de schrijfster nog een nawoord ingevoegd waarin ze sommige van de archeologische vondsten en interpretaties heeft opgenomen, waarop dit verhaal gebaseerd is. Dit vond ik erg gaaf om te lezen en ik denk dat veel kinderen/ tieners dit ook intrigerend zullen vinden.
Als laatste kan ik alleen nog maar opmerken dat ik genoten heb van dit mooie avontuur in de Bronstijd en dat ik zeer benieuwd ben naar andere werken van deze schrijfster, zowel fictieve als archeologische. Linda Dielemans is een schrijfster om in de gaten te houden!