Ierland of Nieuw-Zeeland; narigheid alom

Verhalen die zich afspelen in Nieuw-Zeeland, dat lijkt de specialiteit van Sarah Lark te zijn. Eerder schreef ze al drie romans over dit land, en nu is ze terug met een nieuwe trilogie, die zich op het Noorder- en Zuidereiland afspeelt. De ‘Land van Belofte’-trilogie was een groot succes, ook in Nederland. Zou Het land met de gouden kust, het eerste deel van de ‘Kauri’-trilogie, opnieuw ons hart veroveren?

Ierland, 1846. Kathleen woont in een arm dorp. In Amerika moet het beter zijn. Ze wil dan ook met haar geheime verloofde Michael naar Amerika vertrekken. Om het geld bij elkaar te krijgen, steelt Michael graan. Iets dat hem duur komt te staan. Hij wordt verbannen naar Diemensland (Australië). Kathleen wordt uitgehuwelijkt aan Ian Coltrane. Samen emigreren ze naar Nieuw-Zeeland, waar Ian zijn oneerlijke verkooppraktijken voortzet. Kathleen probeert een nieuw leven op te bouwen.

Lizzie, een meisje van de straat. Straatarm, maar met een goed hart. Ook zij wil weg uit Ierland, waar ze moet vechten voor wat geld. Wanneer zij wat steelt bij de bakker, wordt ze net als Michael naar Diemensland verbannen. Hier kruisen de levens van het hoertje en de dief elkaar. Na moeilijke maanden weet Lizzie Michael mee te nemen naar Nieuw-Zeeland. Hier scheiden hun wegen en moeten ze, net als Kathleen, zelf een nieuw leven op zien te bouwen. Of toch niet?

Deze verhaallijnen lopen langs elkaar in het boek. Het is vanaf het begin duidelijk dat de twee lijnen uiteindelijk bij elkaar komen, maar dat er nog een lange weg te gaan is. Kathleen heeft een zwaar leven, maar Lizzie en Michael ook. Elke keer als er wat moois lijkt te gebeuren, is er weer iets dat roet in het eten gooit. Dit maakt dat het boek weinig feelgood aanvoelt.

Ook het vluchten, dat duidelijk centraal staat, maakt het boek niet erg feelgood. Lijkt het Lizzie eindelijk goed af te gaan, moet ze weer vluchten, omdat haar verleden haar inhaalt. Lijkt het Kathleen eindelijk voor de wind te gaan, moet ze vluchten zodat ze ergens anders misschien wel gelukkig kan worden. In het verhaal van Michael is dat niet anders. Voordeel is wel dat je hierdoor heel veel leest over het mooie Nieuw-Zeeland van de negentiende eeuw.

Desondanks is Het land met de gouden kust een erg mooie roman. Het laat zien hoe sterke vrouwen in de negentiende eeuw konden overleven. Door zelf de touwtjes (stiekem) in handen te nemen, konden ze nog iets van hun leven maken. Want de mannen zagen hun vrouw vaak alleen als moeder van de kinderen. Vrouwen waren goed voor het baren. Verder moesten ze de kinderen opvoeden en hun mond houden.

De vrouwen die dat niet in zich hadden en geëmancipeerd wilden leven, werden door hun echtgenoten vaak mishandeld of genegeerd. Dat soort mannen onthield zich vaak ook aan eerlijke handel. De echtgenotes werden hier op aangekeken. Vriendschap met de vrouw van een bedrieger? Dat wilde men niet. Het opbouwen van een (sociaal) leven werd daardoor erg moeilijk. Dit eerste deel van de ‘Kauri’-trilogie maakt dat heel erg duidelijk.

Het land met de gouden kust is een mooie roman met veel beschrijvingen van het binnenland van Ierland en Nieuw-Zeeland. Mede door deze beschrijvingen en het kaartje voorin weet Lark je mee op reis te nemen. Verwacht niet te veel feelgood in dit boek. Er gebeuren wel mooie dingen, maar toch is het vooral narigheid. Een mooie roman, met een spannend eind. Maar feelgood, dat is het zeker niet.