Lezersrecensie
Wie overleeft het?
Margaret Kennedy (1896-1967) schreef romans, toneelstukken en een biografie van Jane Austen.
Haar tweede roman ‘De trouwe nimf’ (1924) bewerkte ze zelf tot een succesvol toneelstuk.
‘Picknick bij maanlicht’ verscheen in 1950.
Hoewel ‘Picknick bij maanlicht’ al in 1950 het daglicht heeft gezien, is het nu pas in het Nederlands vertaald en uitgegeven.
Het verhaal begint in 1947 met een proloog.
Dominee Samuel Bott heeft bezoek van zijn oude vriend Gerald Seddon die hem jaarlijks een bezoekje brengt en vervolgens dan ook bij hem een tijdje blijft logeren.
Hij vertelt hem dat hij een begrafenispreek moet voorbereiden, maar dat er eigenlijk geen begrafenis is, want zeven mensen liggen al onder puin begraven.
Het is meer een herdenkingsdienst.
In Cornwall heeft namelijk een dramatische gebeurtenis plaatsgevonden.
Een klif stortte neer op een hotel aan zee, waarbij zeven van de bijna twintig gasten zijn omgekomen.
Na die ramp hadden de overlevenden bij hem onderdak gezocht en zo hoorde hij hun verhalen ook.
Dominee Bott vertelt dominee Seddon vervolgens wat er een week aan die ramp is voorafgegaan.
Die week wordt dan ook per dag beschreven door de auteur en de lezer maakt zo kennis met een bont en gemêleerd gezelschap met al hun eigenaardigheden.
Margaret Kennedy weet de personages heel scherp neer te zetten met hun verschillende karakters en ondanks dat het een gedateerd boek is leest het boek vlot door de prettige en filmische schrijfstijl van de auteur en de korte hoofdstukken.
Pas op het einde wanneer dan ook daadwerkelijk de ramp plaatsvindt komen we te weten welke mensen nu die ramp hebben overleefd.
Alleen die mensen die een picknick bij maanlicht hielden hebben het overleefd, maar wie dat zijn, daar kom je als lezer, en de auteur laat de lezer ook zelf nadenken daarover, dus pas achter wanneer de picknick plaatsvindt en degenen die gekozen hadden om niet mee te gaan overleefden het dus niet.
Vanaf het begin tot het einde blijft het ondanks dat je weet dat die ramp gaat plaatsvinden erg boeiend, dat is de verdienste van de auteur.
Kortom ik heb het graag gelezen, dit verhaal met een typisch heerlijk Brits sfeertje, en ik waardeer het met 4*
Met dank aan de club van echte lezers/uitgeverij Atlas Contact voor het verstrekken van het recensie-exemplaar.
Haar tweede roman ‘De trouwe nimf’ (1924) bewerkte ze zelf tot een succesvol toneelstuk.
‘Picknick bij maanlicht’ verscheen in 1950.
Hoewel ‘Picknick bij maanlicht’ al in 1950 het daglicht heeft gezien, is het nu pas in het Nederlands vertaald en uitgegeven.
Het verhaal begint in 1947 met een proloog.
Dominee Samuel Bott heeft bezoek van zijn oude vriend Gerald Seddon die hem jaarlijks een bezoekje brengt en vervolgens dan ook bij hem een tijdje blijft logeren.
Hij vertelt hem dat hij een begrafenispreek moet voorbereiden, maar dat er eigenlijk geen begrafenis is, want zeven mensen liggen al onder puin begraven.
Het is meer een herdenkingsdienst.
In Cornwall heeft namelijk een dramatische gebeurtenis plaatsgevonden.
Een klif stortte neer op een hotel aan zee, waarbij zeven van de bijna twintig gasten zijn omgekomen.
Na die ramp hadden de overlevenden bij hem onderdak gezocht en zo hoorde hij hun verhalen ook.
Dominee Bott vertelt dominee Seddon vervolgens wat er een week aan die ramp is voorafgegaan.
Die week wordt dan ook per dag beschreven door de auteur en de lezer maakt zo kennis met een bont en gemêleerd gezelschap met al hun eigenaardigheden.
Margaret Kennedy weet de personages heel scherp neer te zetten met hun verschillende karakters en ondanks dat het een gedateerd boek is leest het boek vlot door de prettige en filmische schrijfstijl van de auteur en de korte hoofdstukken.
Pas op het einde wanneer dan ook daadwerkelijk de ramp plaatsvindt komen we te weten welke mensen nu die ramp hebben overleefd.
Alleen die mensen die een picknick bij maanlicht hielden hebben het overleefd, maar wie dat zijn, daar kom je als lezer, en de auteur laat de lezer ook zelf nadenken daarover, dus pas achter wanneer de picknick plaatsvindt en degenen die gekozen hadden om niet mee te gaan overleefden het dus niet.
Vanaf het begin tot het einde blijft het ondanks dat je weet dat die ramp gaat plaatsvinden erg boeiend, dat is de verdienste van de auteur.
Kortom ik heb het graag gelezen, dit verhaal met een typisch heerlijk Brits sfeertje, en ik waardeer het met 4*
Met dank aan de club van echte lezers/uitgeverij Atlas Contact voor het verstrekken van het recensie-exemplaar.
2
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Dini van Heumen
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
