Lezersrecensie
We moeten dapper zijn.
Southampton, december 1940
Terwijl de Duitse bommen vallen en de inwoners vluchten naar omliggende dorpen vindt de jonge pasgetrouwde Ellen Parr in Upton een slapend 4-jarig meisje, Pamela in de bus.
Aangezien het meisje alleen blijkt te zijn ontfermt Ellen zich over haar.
Zij en haar man Selwyn hebben en willen geen kinderen en nu komt dus de kleine Pamela in hun leven.
Ellen krijgt een hechte band met Pamela maar dan is de oorlog voorbij en blijkt dat er nog meer mensen Pamela kunnen opeisen.
Er breekt voor Ellen een verdrietige tijd aan.
We moeten dapper zijn is wel een passende titel voor dit boek over moed, ontberingen en vriendschap en liefde voor een kind.
De auteur heeft een goede schrijfstijl al is het soms wel wat langdradig.
We leren voornamelijk Ellen kennen want de andere personages worden wat minder uitgediept.
Het boek is ook onderverdeeld over periodes die voornamelijk over Ellen gaan.
Over haar arme jeugd en de periodes van getrouwde jonge vrouw tot oude bejaarde vrouw.
Heden en verleden worden mooi verwerkt in het boek.
Ook het feit dat ik meer een oorlogsboek had verwacht en dat niet zo bleek te zijn viel wat tegen want die oorlog komt slechts zijdelings ter sprake.
Ondanks dat een echte spanningsboog ontbrak en ik het boek makkelijk kon wegleggen en het einde ook wel voorspelbaar was, vond ik het een mooie roman.
3,5* voor We moeten dapper zijn.
Terwijl de Duitse bommen vallen en de inwoners vluchten naar omliggende dorpen vindt de jonge pasgetrouwde Ellen Parr in Upton een slapend 4-jarig meisje, Pamela in de bus.
Aangezien het meisje alleen blijkt te zijn ontfermt Ellen zich over haar.
Zij en haar man Selwyn hebben en willen geen kinderen en nu komt dus de kleine Pamela in hun leven.
Ellen krijgt een hechte band met Pamela maar dan is de oorlog voorbij en blijkt dat er nog meer mensen Pamela kunnen opeisen.
Er breekt voor Ellen een verdrietige tijd aan.
We moeten dapper zijn is wel een passende titel voor dit boek over moed, ontberingen en vriendschap en liefde voor een kind.
De auteur heeft een goede schrijfstijl al is het soms wel wat langdradig.
We leren voornamelijk Ellen kennen want de andere personages worden wat minder uitgediept.
Het boek is ook onderverdeeld over periodes die voornamelijk over Ellen gaan.
Over haar arme jeugd en de periodes van getrouwde jonge vrouw tot oude bejaarde vrouw.
Heden en verleden worden mooi verwerkt in het boek.
Ook het feit dat ik meer een oorlogsboek had verwacht en dat niet zo bleek te zijn viel wat tegen want die oorlog komt slechts zijdelings ter sprake.
Ondanks dat een echte spanningsboog ontbrak en ik het boek makkelijk kon wegleggen en het einde ook wel voorspelbaar was, vond ik het een mooie roman.
3,5* voor We moeten dapper zijn.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Dini van Heumen
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
