Heel herkenbaar en emotioneel boek

Toen ik de cover van dit boek tegenkwam op instagram en las waarover het ging wist ik onmiddellijk dat ik dit boek moest aankopen. Ik wist dat het ontzettend emotioneel zou zijn om dit boek te lezen aangezien ik dertien jaar geleden in een gelijkaardige situatie heb gezeten. Ook mijn mama heeft een CVA (beroerte) gehad in haar linkerhersenhelft met afasie (een beschadiging van het spraakcentrum) als gevolg. Net als de mama van Demi heeft ook de mijne een paar maanden later een epileptische aanval gehad.
Ontzettend veel situaties en gevoelens die in dit boek beschreven worden zijn erg herkenbaar: paniek, onmacht, verdriet, onzekerheid, moeten meemaken hoe je mama de gewone dagdagelijkse dingen opnieuw moet aanleren, de intens moeilijke periode wanneer ze in een revalidatiecentrum zit en de tranen telkens weer wanneer ze na een weekend thuis moet terugkeren, de gedragsverandering en eigenwijsheid als gevolg van de CVA, de moeilijke communicatie met vrienden of familieleden, het besef dat maar erg weinig mensen weten wat afasie is en hoe er mee om te gaan. Maar wat vooral ontzettend herkenbaar en emotioneel was is het rouwproces waar je doorgaat en het besef dat je langzaam aan krijgt dat je je ‘oude’ mama nooit meer terug zal krijgen.
Gelukkig was bij mijn mama de verlamming van tijdelijke aard, heeft ze afasie maar kan ze wel terug praten en is de band met mijn vader veel beter en sterker dan die van Demi en haar vader in het boek.
Dit verhaal is heel mooi opgebouwd en verwoord. Het heeft me meerdere malen tot tranen toe geroerd en dat lag niet enkel aan de herkenbaarheid maar ook aan de schrijfstijl van Erdy. Dit boek is absoluut een aanrader om te lezen!