Geheim agent Colette

Dankzij een blogtour van uitgeverij Kokboekencentrum kreeg ik vorig jaar de kans om kennis te maken met het werk van de Engelse schrijfster Sarah Steele. Ik las 'Het kersenspoor'; een verhaal over een netwerk van verzetsmensen die verweesde Joodse kinderen, tijdens de Tweede Wereldoorlog, Frankrijk uit smokkelden. In Sarah Steele’s nieuwe boek 'De vergeten spionne' lezen we over een andere kant van het verzet, spionage.

Amy
Amy maakt een moeilijke tijd door. Haar man is door een ongeluk om het leven gekomen en door een blessure aan haar vingers kan ze geen piano meer spelen. In plaats van tijd en aandacht aan haarzelf en dochtertje te besteden, stort Amy zich op haar werk. Tijdens speurwerk in het oorlogsarchief ontdekt Amy documenten van geheimagent Colette. Rond deze agent heerste tot nu toe een groot mysterie. Wie was Colette? Was ze een collaborateur of een undercoveragente? Amy besluit een boek over Colette te gaan schrijven om haar naam te zuiveren.

Verity
Amy gaat op bezoek bij de oude Verity. Verity was de peetmoeder van de S.O.E. agenten (Special Operations Executive). Verity heeft niemand in haar gezin en omgeving ooit iets over haar geheime werk als kapitein verteld. Ze kan het mysterie rond de geheim agente voor Amy oplossen, maar dat betekent ook dat ze haar familie moet confronteren met de fouten die ze in het verleden gemaakt heeft.

Sophie
De Franse Sophie raakt bij een bomaanslag in Londen zwaargewond en raakt haar geheugen kwijt. Piloot Alec helpt de vrouw en besluit haar in het ziekenhuis te bezoeken. Als Sophie uit het ziekenhuis ontslagen wordt, kan ze nergens heen. De zwaar verliefde Alec besluit haar mee te nemen naar het huis van zijn zus Verity. Verity ontdekt diverse foto’s waarop Sophie te zien is met Nazi-officieren. Om haar broer geen verdriet te doen, besluit ze hier over te zwijgen en Sophie weg te sturen.

Colette
Geheimagent Colette werkt als pianiste. Met haar muzikale talent en knappe uiterlijk weet ze menig Duitse officier te betoveren. Colette steelt informatie en luistert hen af. Haar collega stuurt deze boodschappen gecodeerd door naar Londen. Wanneer Colette ontdekt wordt, wacht haar een vreselijke straf. Kan de S.O.E. haar nog redden?

The lost song of Paris
De oorspronkelijke titel van het boek is 'The lost song of Paris'. Voor de oorlog speelde Colette in een orkest samen met de Joodse Hanne en Max Goldman. Max componeerde een prachtig muziekstuk ‘The lost song of Paris’, waarin zijn liefde voor het oude Parijs, van voor de oorlog, in doorstraalde. In de Nederlandse versie heet het stuk 'lied van Parijs'. Het lied wordt zo’n keer of zes in het boek genoemd en is erg belangrijk voor Colette. Het is daarom jammer dat we zo weinig over de schrijver van dit prachtige stuk te weten komen in het boek. Tijdens Colette's laatste concert weet ze dat de ze is ontdekt. Omdat ze niets meer te verliezen heeft, doet ze nog een dappere daad. Colette kondigt tijdens de live-uitzending op de radio aan dat ze haar programma verandert en het lied van haar geliefde Joodse collega zal spelen.

Thema's
Naast oorlog, rouwverwerking, schuldgevoelens, moed en liefde is de kracht van muziek toch wel een van de belangrijkste thema's van dit boek. Het is prachtig om te zien wat muziek met mensen doet. Muziek geeft Colette kracht en moed. Door haar pianoconcerten komt ze in contact met belangrijke Nazi's. Tijdens haar laatste concert spreekt ze zich openlijk uit tegen de bezetters. Dit zorgde niet alleen bij de mensen in de zaal voor rillingen, maar ook bij mij als lezer. Voor haar ongeluk speelde Amy ook prachtig piano. Hierna zorgde alleen al de aanblik van de vleugel in haar huis voor pijn. Wanneer Amy haar leven weer een beetje op de rit heeft, besluit ze weer achter haar vleugel plaats te nemen. Haar pianospel blijkt niet alleen haar eigen wonden te kunnen helen, maar ook die van haar dochtertje.

Het boek had wat mij betreft wel wat dikker mogen zijn. Ik miste niet alleen informatie over de Goldmans, ook had ik graag wat meer willen lezen over het werk van de S.O.E-agenten. De historische feiten die in het boek voorbijkwamen klopte allemaal. Steele had net als hoofdpersoon Amy veel research gedaan. Ik vond het verhaal van Colette erg indrukwekkend. Door de terugblikken in het verleden ontrafel je als lezer beetje bij beetje wie de mysterieuze geheim agente was. Je krijgt veel respect voor het gevaarlijke werk wat al deze (vaak nog heel jonge) mensen hebben gedaan.