prachtig debuut

Prachtig debuut!
De kaft van het boek is al bijzonder: gouden letters, dunne zwarte riem met een gouden bedeltje (een granaat?!?). Dat maakt wel nieuwsgierig. Op de achterkant van het boek staat in het kort het verhaal van Cato Schmidt vermeld. Heel kort.
Op de voorflap staat een fragment uit het boek, van een voorval dat Cato overkomt. Dat intrigeert mij als lezer enorm en het nodigt uit tot snel verder lezen!

Het verhaal neemt steeds andere wendingen dan ik had verwacht. Toen ik over het verleden van Cato las, greep de geschiedenis me naar de keel, maar ik kreeg ook bepaalde ideeën over hoe het verhaal verder zou gaan. Maar…het was telkens anders dan ik voorspelde. Dit boek met die onverwachte afloop zet me wel behoorlijk aan het denken. Is Cato echt gebruikt om zoiets vreselijks uit te voeren?
Dit is hoe het ging is een verhaal dat een stuk minder zoet is dan het uiterlijk van de cover. Hoewel je een akelig gevoel krijgt van het verhaal, is het een boek dat je in zijn greep houdt. Zo las ik het boek binnen een dag uit, maar dit dunne boekje heeft meer inhoud dan je denkt! Astrid Boonstoppels debuut is naar mijn idee enorm geslaagd en ik ben heel benieuwd of er nog meer spannende boeken van haar gaan verschijnen.

Eigenlijk moet je het verhaal zelf lezen om te voorkomen dat ik teveel vertel.
Voor wie toch iets meer wil weten, beschrijf ik hierna het verhaal in het kort.

In de proloog staat: "Dit is mijn verhaal. Mijn waarheid, en van niemand anders. Noem het een uitleg, om een idee te geven waarom ik ga doen wat ik ga doen: een onuitwisbare indruk achterlaten. Omdat ik het wil. Dit is hoe het ging."
Dit zinnetje, die titel, komt een paar keer terug in het verhaal.

Cato verhuist met haar ouders en haar zusje naar Groenbeek, in de herfstvakantie. Ze komt uit Rotterdam, waar ze geen fijne tijd heeft gehad op de middelbare school. Ze begint met een schone lei en ze krijgt al snel leuke vriendinnen op haar nieuwe school. Ook heeft ze al een tijdje een relatie met Adrian, een wat oudere jongen waarmee ze online contact heeft, maar nog nooit heeft gezien.
Eigenlijk heeft ze nu alles: fijne ouders, een bloedmooi zusje Hannah, leuk bijbaantje in Rotterdam en op haar nieuwe school hoort ze meteen bij de populairste meiden van haar klas. Maar Cato draagt een geheim bij zich over haar nogal pijnlijke verleden. Door een ruzie beginnen er barsten in haar nieuwe perfecte leven te vertonen. En er is maar een iemand waarbij ze echt terecht kan; haar online vriend Adrian. Cato worstelt. Hoewel het beter gaat met Cato, weten haar duistere gedachten haar niet te laten gaan… Ze worstelt met zichzelf en haar pijnlijke verleden. En als haar perfecte leven barstjes begint te vertonen, keert Cato steeds meer in zichzelf. De enige bij wie ze terecht kan is Adrian, haar vriend die ze online heeft leren kennen en haar nooit zal laten vallen.

Het is het verhaal van Cato. Zij verhuist met het gezin van Rotterdam naar Groenbeek in de herfstvakantie.
Na die vakantie start ze in klas 4 van het Groenbeek Gymnasium. De eerste dag, de eerste twee uur gymles. Cato zit op de bank naast Victoria. Ze was anders dan alle andere meisjes die Cato ooit ontmoet had. Ze raakt tot haar verbazing direct bevriend met Vic. Het is met recht een nieuwe start voor Cato. En dat na een vervelende periode op haar vorige school. ´Ik was er bang voor geweest, zo bang. Ik had het zien gebeuren, bij andere klasgenoten die het slachtoffer waren geweest, en op de een of andere manier wist ik dat het op een dag mijn beurt zou zijn. Ik kon er niet aan ontsnappen. Toen ik in de derde klas kwam was het zover. Het pesten kleurt mijn herinneringen steeds donkerder geel, als ochtendurine. En later oranje of rood.`
De invloed van Vic op Cato is erg groot, veel groter dan Cato zelf doorheeft. Het begint erop te lijken dat Cato een copycat van Vic wordt, totdat….het verhaal razendsnel kantelt en alles anders wordt. `Als alles binnen vierentwintig uur zo kon omdraaien, als wat boven waar onder werd en wit zwart, als alles waarvan ik dacht dat het echt was nep bleek te zijn, hoe kon ik dan ooit nog ergens vertrouwen in hebben?
Adrian begrijpt haar goed (te goed?). `Je moet niet zo over je heen laten lopen, Cato,` zei hij dan. `Vecht nou eens terug.`
Cato kiest voor een andere rol en ze vecht niet terug.
´Gek hoe die dingen soms gaan. Als de deur eenmaal op een kiertje staat, al is dat kiertje maar een millimeter breed, dan is er iets geopend. Je kunt een fractie zien van wat er daarbinnen is, en er is een mogelijkheid ontstaan waarvan je daarvoor niet eens wist dat die bestond. Maar nu was ze daar, achter die deur. De mogelijkheid van rust, verlossing.`
Na de kerstvakantie is er veel animositeit op school wegens de verkiezing van vertegenwoordigers uit elke bovenbouwklas om te komen tot de installatie van een feestcommissie die het eindejaarsfeest moet voorbereiden. Cato is jammer genoeg uit de gratie geraakt.
`Ik piekerde tot het licht werd. Ik wist niet meer wat ik moest doen. Wie ik moest geloven, naar wie ik moest luisteren.`
Adrian is haar steun en toeverlaat. Hij smeedt een plan.
´Zo eenvoudig was het. Het was besloten. Vanaf dat moment kon ik niet meer terug en dat wilde ik ook niet. …………Ik maakte deel uit van zijn meesterwerk. Ik zou de rol van mijn leven spelen. De rol die hij me gunde, die ik had verdiend.´
Dit is hoe het ging ……

Het verhaal zit bijzonder sterk in elkaar. De nadruk in deze heftige thriller ligt op de psychologie achter de gruwelijkheden in het verhaal, verteld vanuit ik-perspectief. De stijl van schrijven is vlot, losjes, ongedwongen, met veel understatements en weerleggingen.
De onderhuidse spanning is meteen voelbaar en de setting komt tot z’n recht. Het drama op de middelbare school, de verwarring die tieners meedragen, ‘stille wateren, diepe gronden’ en de gevolgen van pesten. Het is heel knap wanneer een auteur je zo betrokken bij een verhaal krijgt dat je echt in je binnenste wordt geraakt. Astrid Boonstoppel is daarin geslaagd.