Grond - een zoektocht naar roots

Een tijd geleden werd ik benaderd door New Book Collective met de vraag of ik Grond van Eva de Groote zou willen lezen en recenseren. Het verhaal klonk interessant, al moet ik toegeven dat ik het boek misschien niet direct zelf zou oppakken als ik het tegenkwam in de boekhandel. Maar wauw wat ben ik onwijs blij dat ik dit boek mocht lezen! Ontzettend bedankt New Book Collective dat ik de kans kreeg om Grond te lezen en recenseren.

Grond gaat over een zoektocht naar je verleden, naar familiebanden en naar jezelf. De geadopteerde Nur verhuist van Toulouse naar Brussel voor haar studie. Ze kan daar tijdelijk intrekken in het appartement van haar biologische moeder. In een nabijgelegen opslag ontdekt Nur documenten over haar familiegeschiedenis. Dit start de zoektocht naar haar roots.

“Allemaal verlangen we naar harmonie in ons systeem.”

Deze zin, op bladzijde 258, geeft zo mooi en bondig weer waar dit boek over gaat. Het gaat over familieleden die je als lezer treft op het moment dat ze disbalans ervaren in hun leven en op zoek zijn naar harmonie. We lezen vanuit het perspectief van Nur die op zoek is naar haar roots en meer wil weten over haar biologische familie. Daarnaast lezen we ook vanuit het perspectief van Marion. Haar carrière als balletdanseres is ten einde gekomen en nu zoekt ze een nieuwe invulling van haar leven.

Rondom de verhalen van Nur en Marion beweegt het derde personage dat niet bij naam wordt genoemd in het boek. Je ontdekt al snel wie het is, maar om spoilers te voorkomen noem ik de naam niet. Dit derde personage is observeert, blikt terug en zoekt naar een eigen harmonie.

Verhalen met verschillende vertelperspectieven vind ik geweldig. Je leert die personages dan veel beter kennen en het vormt samen vaak een heel mooi geheel. Dit was ook zeker het geval bij Grond. En je ziet ook heel mooi de overlap tussen de ervaringen van deze personages en de paden die ze bewandelen.

Met haar schrijfstijl wist Eva de Groote me vanaf de eerste bladzijde te grijpen. Ze weet hele sferische beelden te schetsen en de link met de natuur vind ik ontzettend mooi gemaakt. Deze sferische schrijfstijl kwam bij sommige vertelperspectieven wat duidelijker naar voren dan bij anderen. Maar dat zorgde er voor mij juist voor dat de verschillende personages echt als verschillende personen overkwamen.

Na het lezen van Grond ben ik ook heel benieuwd naar Na De Regen, het debuut van Eva de Grootte. Ook de podcast Nabij wil ik graag luisteren, over Eva's eigen zoektocht naar haar roots.

Misschien dat jij, net als ik, in eerste instantie dit boek voorbij zou lopen. Maar doe dat niet. Ga het lezen en laat je net als ik verrassen door Grond.