Girls have fun

Stad van meisjes. Vivian schrijft een brief naar Angela, Angela is een dochter van een personage uit dit boek daar komt men laat achter wat ik jammer vind.

Het is 1940 Vivian wordt door haar ouders gestuurd naar New York naar haar tante Peg die daar een klein theater heef Lily playhouse. Ze gaat daar aan het werk als kostuums maakster voor het theater. Er is weinig geld dus kleding haalt ze overal vandaan zelfs in een soort van kringloop zaken. Ze gaat iedere avond na de voorstellingen stappen met de Revue meisjes wordt door een dokter ontmaagd en beleeft veel nachtelijke avonturen met verschillende mannen iedere avond weer.
Dan komt er een beroemde actrice genaamd Edna zei kan door de oorlog geen werk krijgen in andere theaters dus komt naar Peg haar theater daar wordt een stuk voor haar geschreven door Billy Stad van Meisjes en wordt daar iedere avond gespeeld in het theater met succes. Dan begaat Vivian een fout een trio-tje met de man van Edna haar stap vriendin Celia en zei door deze fout keert ze terug naar haar ouderlijke huis. Haar broer brengt haar naar huis samen met een soort van vriend. Haar ouders zijn niet zo blij met haar komst maar ze pakt daar haar leven weer op, ze verloofd zich uit eindelijk. maar doordat die weg moet door de oorlog verbreken ze de verloving en uit eindelijk keert Vivian toch weer terug naar Peg. Ze gaan werken in het leger bij de Navy Yard dit doen ze tot de oorlog voorbij is ze geven hier iedere avond voorstellingen. Als de oorlog voorbij is kunnen ze niet meer terug naar het theater deze wordt gesloopt. Peg gaat met haar vriendin in een appartement wonen en Vivian begint samen met een goede vriendin een naai winkel hier gaan ze bruidsjurken maken en dat loopt goed.
Dan na jaren ontmoet ze de vader van Angela waar zei deze brief aan schrijft en maakt met hem lange avond/nacht wandelingen door de stad, en praten veel over het verleden, en heden.

De personages in dit boek worden allemaal goed beschreven in wat ze doen etc. Voor mij is het iets te lang. Voordat men goed op gang komt in het boek zit je al bij hoofdstuk dertien dus je moet wel doorlezen en het niet in het begin weg legen wat ik ook wou van dit is niks. Het is ook heel anders als haar eerste boeken eten, bidden en beminnen. Elizabeth Gilbert schrijft in dit boek toch anders het pakt mij niet gelijk. Op een gegeven moment wordt het wel heel mooi en leest het lekker door, het einde had voor mij ook wel ingekort kunnen worden. Met alles is dit toch wel een mooi boek om te lezen.