Tokio (in het Engels uitgebracht als Tokyo en The Devil of Nanking) is het derde boek van Mo Hayder. Het gaat over de gruwelen van onwetendheid, het nachtleven in Tokio en de invasie van Japan op het Chinese stadje Nanking in 1937.
Het hoofdpersonage Grey heeft vroeger iets gelezen in een oranje boek in verband met de gruwelen die gebeurd zijn in Nanking. In het boek stond dat er beeldmateriaal bestond van de slachting, dit materiaal zou in bezit zijn van ene Shi Chongming; een Chinese professor Sociologie aan de universiteit van Tokio. Iedereen in haar buurt ontkent het bestaan van het boek en zegt dat het allemaal is ingebeeld. Na een paar jaar studeren aan de universiteit besluit Grey met het beetje geld dat ze heeft naar Tokio te trekken om Shi Chongming te contacteren over de beelden. Wanneer ze hem vindt ontkent de professor alles maar Grey geeft niet op. Ze dwaalt doelloos door de straten van Tokio en komt in contact met Jason die haar onderdak en werk verschaft. Jason biedt Grey aan om te gaan werken in een nachtclub, na lang beraadslagen gaat ze akkoord en gaat ze de volgende nacht mee met hem en twee huisgenoten. In de nachtclub komt Grey in contact met Fuyuki; de leider van de Japanse ‘Yakuza’. Fuyuki en zijn ‘verpleegster’ zijn twee gruwelijke personages waar niemand te dicht aan wil komen.
Het boek is opgedeeld in twee delen; het eigenlijke verhaal en de dagboekfragmenten van Shi Chongming. Beide delen zijn geschreven vanuit een ik-perspectief. Het hoofdverhaal gaat over Grey in Tokio, terwijl de dagboekfragmenten het leven van Shi Chongming in Nanking vertellen. Het boek begint redelijk ingewikkeld maar naarmate je leest wordt alles duidelijk. Niet te vergeten zijn de vaak gruwelijke beschrijvingen van de acties in het boek. In het begin wordt hier af en toe naar verwezen maar naarmate het boek vordert komt dit meer en meer aan bod. Met Tokio wil Mo Hayder onder andere kritiek geven op de maatschappij en op de manipulatie van de geschiedenis (door bijvoorbeeld het bijwerken van foto’s, censuur en het aanpassen van wetteksten).
De personages in het boek worden heel sterk uitgewerkt en al gauw wordt duidelijk aan wiens kant je zou willen staan. Door de vele cliffhangers in beide deelverhalen en door de diepgang en de aantrekkingskracht van Hayders sterke schrijfstijl blijf je oplettend en aandachtig lezen en lees je het boek uit als een trein. Als je start met lezen is er weinig spanning te merken; alles is rustig, er dreigt nergens gevaar maar even snel verandert dit gegeven in een wereld waar gevaar van overal kan komen, op elk uur van de dag. Door de gruwelijke beschrijvingen en de vele verwijzingen naar de Chinese en Japanse cultuur is Tokio misschien geen boek voor de alledaagse lezer maar voor mensen met een interesse in de Oosterse cultuur is het een echte aanrader.