Ik vraag me af met welke bril op andere recensenten zitten te lezen. Laat je niet misleiden door het ontbreken van bombastisch taalgebruik of de beschrijving van het oppervlakkige expatleventje. De stijl is verzorgd zonder toeters en bellen en zorgt ervoor dat de spanning en vaart in het verhaal blijft. De structuur van het boek is knap gevonden en het einde is onoverkomelijk, maar toch verrassend.
De oplettende lezer vindt juist onder de oppervlakte van het klatergoudwereldje waarin de roman zich afspeelt interessante karakterontwikkeling en onderliggende thema's als eenzaamheid en onvermogen.
Voor degene die gewoonweg zo'n drie uur leesplezier wil hebben: lees dit boek. Het is spannend en je kunt het gewoonweg niet wegleggen.

Recensenten lezen boek met als enig doel: het zo snel mogelijk uit hebben om er iets, werkelijk anything, over te zeggen. Ik durf te wedden dat iedereen Drift in één ruk heeft uitgelezen, dus die opzet is geslaagd. Maar de verzuurde, oppervlakkige blik waarmee het boek gelezen is, vind ik sneu. En dan heb ik het nog niet over geneuzel over de zogenaamde anatomisch onmogelijke positie van de hand van de schrijfster op de cover. Get a life!