Boek om twee keer te lezen

Hotel Claremont is de eerste Nederlandstalige vertaling van de in Engeland geprezen klassieker. Elizabeth Taylor schreef meerdere romans en verhalenbundels en publiceerde ook een jeugdboek. Eerder las ik ‘Angel’ dat ook door deze auteur werd geschreven, dit boek verraste me toen positief.
Hotel Claremont gaat over mevrouw Palfrey, een oudere dame die beslist om haar laatste levensjaren in een hotel in Londen door te brengen, want daar is altijd wat te doen. Ze ontmoet hier ook enkele, oudere, bewoners die ook een vast verblijf hebben genomen in het hotel. Deze vaste hotelgasten bemoeien zich maar al te graag met elkaars leven. Mevrouw Palfrey vertelt dan ook voluit over haar geweldige kleinzoon, die helaas niet komt opdagen. Maar dan ontmoet mevrouw Palfrey de jonge schrijver Ludo. En dat verandert alles…
Het boek introduceert verschillende personages, dit maakt het in het begin soms moeilijk om te volgen of om mee te zijn met het verhaal. Naarmate het verhaal vordert ken je ze wel beter en gaat het snel. Elk personage is anders, een beetje stereotiep maar ook menselijk herkenbaar. Hierdoor krijg je echte mensen met dagdagelijkse dialogen en geroddel. Daarnaast is ook de nodige humor aanwezig en maken de mankementjes die ze hebben je geregeld aan het lachen. De personages lijken oppervlakkig maar worden doorheen het verhaal uitgediept en krijgen vorm. Je geeft ze een plaatsje in je hart en begrijpt hun gevoelens. Net doordat Elizabeth Taylor haar personages op zo een doordachte manier uitwerkt komt het verhaal echt tot leven.
Wanneer het verhaal begint kan Elizabeth Taylor als geen ander een sfeer beschrijven die je meteen meetrekt naar een andere plek. Je voelt de moedeloosheid maar ook de hoop op een nieuwe start van mevrouw Palfrey. Waarna ze de inwoners ontmoet. In eerste instantie lijkt het een droog boek over een groep stoffige oude mensen, maar vergis je niet, de nodige portie humor is aanwezig. Toch mag dit literair werk niet tot een loutere komedie worden gedegradeerd want ook liefde, genegenheid en verdriet zijn thema’s die aan bod komen.
Dit boek kan mooi de balans vinden tussen een literaire schrijfstijl, emoties en humor. Hierdoor leest het aangenaam weg en kan je genieten van het verhaal. Verder denk ik dat Hotel Claremont een boek is dat je meermaals moet lezen. Want zoals Mevrouw Arbuthnot (personage uit het boek) zei: “Eigenlijk zou je een goed boek altijd twee keer moeten lezen.” En Hotel Claremont is overduidelijk een goed boek!