huiverend realistisch

In Nicolas en de verdwijning van de wereld bekijk je het einde van de wereld door de ogen van een achtjarig jongetje. Nicholas komt te weten dat de wereld in een zwart gat gaat verdwijnen. Waar er in eerste instantie veel onzekerheid bestaat over dit einde, wordt meer en meer duidelijk dat dit er toch wel echt zit aan te komen. Nicholas heeft een klein zusje, zij verdient een langer leven, daarom besluit hij om de wereld te redden.
Alhoewel het verhaal misschien kinderlijk overkomt, zit er toch veel diepgang in deze roman, de alertheid maar ook de fantasie van een kind komen in deze duistere periode naar boven. In een aangename, soms eenvoudige schrijfstijl neemt Anne Eekhout je mee doorheen het verhaal. Via mooi taalgebruik en heerlijke zinnen kom je een eindje verder in het boek. Het verhaal is eerder gelaagd, je ziet net zoveel symboliek als je wilt en je gelooft of gelooft net niet wat de personages denken. Dat is volledig aan jou. De opbouw in drie delen zorgt ervoor dat de verhaallijn alsook de personages de kans krijgen om te evolueren.
Daarnaast is het verhaal origineel door de invalshoek vanuit een minderjarige die tot op zekere hoogte optimistisch blijft.
Ik zou het boek zeker aanraden het is een toegankelijke fantasy, maar vooral een realistische dystopie.