rusteloos

Rusteloze benen trok mij door de mooie roodkleurige cover met de tekst: Alles liever dan de waarheid – Alice Miller.
Rosalie, de hoofdpersoon in het boek, doet vrijwilligerswerk in een vluchtelingencentrum. Ze voelt zich aangetrokken tot Joseph, een vluchteling uit Oeganda. Hij is Oeganda ontvlucht omdat hij homoseksueel is. Als zijn asielaanvraag wordt afgewezen, besluit Rosalie - tegen alle regels in - Joseph bij haar thuis onder te laten duiken. Hij krijgt de zolderkamer toegewezen, die hij samen met zoon Patrick moet delen. De komst van Joseph zorgt voor onrust in het gezin.

Rosalie is een zgn. KOPP kind (kind van een ouder met psychiatrische problematiek). Haar moeder functioneert niet als een echte moeder en haar vader heeft ze nooit gekend.
Haar getraumatiseerde jeugd heeft invloed op haar verdere leven en haar handelwijze.
Rosalie denkt dat ze haar vervelende en gecompliceerde jeugd heeft overwonnen en dat ze met haar gezin een goed en prettig bestaan heeft opgebouwd. Ze vindt dat ze een zeer goede echtgenote en moeder is. Ze heeft de waarheid verdrongen en ze onthoudt alleen wat ze wil onthouden. Zo weet ze zich staande te houden en ze denkt dat ze alles onder controle heeft.
Dat zowel haar echtgenoot Wim als haar zoon Patrick vrezen voor haar plotselinge woedeaanvallen heeft ze zelf niet in de gaten. Ook wordt het voor hen meer en meer duidelijk dat ze constant leugens vertelt.

De titel Rusteloze benen staat voor de rusteloosheid in hoofdpersoon Rosalie.
Rosalie worstelt met haar verleden en haar gedachten, die soms onsamenhangend zijn. De gedachten van Rosalie afgewisseld met haar angst om ouder te worden (steelwratjes, huidveroudering etc.) lopen door elkaar. Het verhaal wordt hierdoor soms wat chaotisch en rusteloos. Neemt niet weg dat het boek leest als een trein. Het heeft een duidelijke en prettige schrijfstijl. Het einde is verrassend en indrukwekkend. Een uniek boek dat onderscheidend is door het bijzondere en gedurfde thema.
Ik geef het boek 4 sterren.