Lezersrecensie
Ik durf je niet te zeggen
Voor de blogtour van Xander Uitgevers mocht ik het nieuwste boek van Christina Lauren lezen. Ik durf je niet te zeggen gaat over Hazel, die spontaan, extravert en soms onhandig is. En over Josh, die compleet het tegenovergestelde is. Ondanks hun verschillende karakters klikt het verrassend goed tussen Hazel en Josh. Omdat ze niet willen dat de ander alleen eindigt organiseren ze de ene blind date na de andere voor elkaar, want meer dan beste vrienden zullen ze nooit worden, toch?
Dit was het eerste boek van Christina Lauren wat ik gelezen heb en het gaat zeker niet het laatste zijn. Wat was dit een feestje om te lezen. Iedereen die me een beetje kent wéét dat ik een enorme feelgood fan ben en ik kan vanaf nu zeggen dat de boeken van Christina Lauren niet in je boekenkast mogen ontbreken als je dat ook bent.
Je leest het boek vanuit Hazel en vanuit Josh, wat ik erg prettig vind. Zo leer je beide personages kennen en sluit je ze allebei in je hart. Hazel is spontaan, extravert en onhandig en dat levert hilarische situaties op, maar brengt ook kleur in het leven van Josh en dat van de lezer. Je kunt niet anders dan van haar houden.
“Misschien is het wel leuk om haar om me heen te hebben. Net zoals je een speciaalbiertje in de koelkast bewaart waarvan je het altijd weer leuk en verrassend vindt om het daar aan te treffen.”
Het boek bevat een hoop hilarische situaties die allemaal te maken met Hazel. Je zou haast willen dat Hazel een vriendin van je is, want het leven is dan nooit saai.
“Jammer genoeg schiet juist op dit moment elke Koreaanse dramafilm die ik ooit gezien heb door mijn hoofd en maak ik een diepe buiging, waardoor de appels en sinaasappels over de smetteloze vloer van mevrouw Im rollen.”
Aan het einde van het boek zijn wat twists toegevoegd, waardoor het niet persé een voorspelbaar einde heeft.
Ik durf je niet te zeggen is DE feel good aanrader van dit moment, omdat hij je laat lachen, je frustreert en je een dosis romantiek bezorgt. Dat is het perfecte recept voor een feel good, toch?
Dit was het eerste boek van Christina Lauren wat ik gelezen heb en het gaat zeker niet het laatste zijn. Wat was dit een feestje om te lezen. Iedereen die me een beetje kent wéét dat ik een enorme feelgood fan ben en ik kan vanaf nu zeggen dat de boeken van Christina Lauren niet in je boekenkast mogen ontbreken als je dat ook bent.
Je leest het boek vanuit Hazel en vanuit Josh, wat ik erg prettig vind. Zo leer je beide personages kennen en sluit je ze allebei in je hart. Hazel is spontaan, extravert en onhandig en dat levert hilarische situaties op, maar brengt ook kleur in het leven van Josh en dat van de lezer. Je kunt niet anders dan van haar houden.
“Misschien is het wel leuk om haar om me heen te hebben. Net zoals je een speciaalbiertje in de koelkast bewaart waarvan je het altijd weer leuk en verrassend vindt om het daar aan te treffen.”
Het boek bevat een hoop hilarische situaties die allemaal te maken met Hazel. Je zou haast willen dat Hazel een vriendin van je is, want het leven is dan nooit saai.
“Jammer genoeg schiet juist op dit moment elke Koreaanse dramafilm die ik ooit gezien heb door mijn hoofd en maak ik een diepe buiging, waardoor de appels en sinaasappels over de smetteloze vloer van mevrouw Im rollen.”
Aan het einde van het boek zijn wat twists toegevoegd, waardoor het niet persé een voorspelbaar einde heeft.
Ik durf je niet te zeggen is DE feel good aanrader van dit moment, omdat hij je laat lachen, je frustreert en je een dosis romantiek bezorgt. Dat is het perfecte recept voor een feel good, toch?
2
Reageer op deze recensie
