Dit komt nog goed!

Flaptekst:
Wanneer Tess begint als arts-assistent, komt haar droom uit. Hoeveel levens zal ze gaan redden? De realiteit blijkt ietsje anders. Als ze eindelijk doorheeft hoe je een röntgenfoto regelt, is ze alweer vergeten wat je moet voorschrijven bij hevige pijnen. Geen enkel college heeft haar voor kunnen bereiden op deze chaos. Bovendien kunnen patiënten behoorlijk veeleisend zijn en gaan sommige gewoon dood. On her watch!

Gelukkig is Tess een doorzetter en redt ze zich met haar vlotte babbel meestal goed uit benarde situaties. En het flirten met die leuke Thomas van chirurgie maakt sowieso een hoop goed. Maar is hij wel zo leuk als hij lijkt?

Komt dit nog goed? Voor de liefhebbers van bijvoorbeeld Medisch Centrum West of Grey’s Anatomy. Die laatste vind ik fantastisch. Ik ben die serie gaan kijken doordat de collega’s zaten te kletsen steeds en ik hou ervan. Medische gevallen en een stuk soap. Zo ook in dit boek eigenlijk. Ik had echt zoiets als Grey’s verwacht en dat was ook zo.

Ik ben echt een ramptoerist of gewoon nieuwsgierig dus dan is dit boek perfect. Je kan op deze manier mee kijken met een arts-assistent en zoals op de flaptekst, het is soms chaotisch. Je voelt soms mee met de stress van Tess en dat terwijl ze dat helemaal niet uitstraalt. En ik vind het zo knap dat mensen dit als werk kunnen doen.

Het verhaal draait vooral om Tess en om Thomas, die leuke van chirurgie. Wat ik fijn vond was dat de hoofdstukken soms vanuit Tess geschreven waren en soms vanuit Thomas. Zo leer je beide personages en beide kanten van het verhaal goed kennen. Maar ik denk dat de auteur de personages misschien nog wel wat meer diepgang had kunnen geven. Door bijv wat losse eindjes af te maken (zoals woont Thomas nog bij de zus) en Tess bijv persoonlijk betrokken laten raken bij een zieke.

Sommige dingen zijn gedetailleerd beschreven, zoals die medische dingen en die zijn ook uitgelegd. Ik vind dat dan wel weer interessant. Ik had her wellicht leuker gevonden als een van de hoofdpersonages een band had gekregen met een van de patienten. Al snap ik dat dat misschien ook niet helemaal realistisch is.

Maar soms ook, zoals dat er mensen doodgaan, had misschien iets meer aandacht mogen hebben. Voelt een beetje onpersoonlijk. Al snap ik ook dat dat soort dingen juist ‘normaal’ zijn in een ziekenhuis.

Al met al krijgt - Komt dit nog goed? - een welverdiende 4 sterren. Want ik heb hem gewoon bijna in een dag uitgelezen. Mede door de redelijke korte hoofdstukken maar ook mede door de hele Grey’s vibe.