Een intrigerend verhaal

Met de leesclub van @ilonaslevenbijls las ik dit boek, dat veel verschillende reacties opriep bij de deelnemers. De ervaringen liepen erg uiteen. Echt een boek om zelf te gaan lezen en te kijken hoe het jou bevalt dus!

Deze dikke pil leest als een stoomtrein. Het verhaal komt langzaam op gang, Whitaker neemt de tijd om de personages en de context uitgebreid neer te zetten. Als het verhaal eenmaal op gang is tuft het gestaag verder. Je krijgt steeds kleine stukjes informatie, waardoor je je blijft afvragen wat er is gebeurd en hoe het verder zal gaan. Het verhaal is onvoorspelbaar, origineel en verrassend.

Hoewel de personages ver van me af stonden en dingen deden die ik zelf nooit zou doen, snapte ik ze wel. Whitaker laat je hun emoties gedurende het verhaal voelen, zonder ze daadwerkelijk te benoemen. Hierdoor krijg je toch een bepaalde klik met de hoofdpersonen. Maar goed ook, je volgt ze namelijk ruim 600 pagina's lang!

Toch had ik een beetje een haat-liefdeverhouding met dit boek. De traagheid van het verhaal zorgde ervoor dat ik niet altijd zin had om het boek op te pakken, maar als ik eenmaal aan het lezen was was ik toch geïntrigeerd en vond ik het boek moeilijk weg te leggen. Door mijn hoofd schoot dus ook veelvuldig: nog 1 hoofdstuk, oké de allerlaatste nog, na dit hoofdstuk stop ik echt! Waarna ik uiteindelijk dus pas 5 hoofdstukken verder mijn boek dichtsloeg .

En dan de laatste 100 pagina's... Wow! De snelheid neemt toe, de plottwists vliegen je om de oren en de puzzelstukjes komen op verrassende plekken samen. Het doorzetten wordt beloond!