Brood nodig.

De afstand. 24 Vlaamse auteurs schrijven brieven in tijden van Corona.

Een brievenboek. En niet zo maar één; dit boek bevat 48 brieven van 24 schrijvers. 12, voor dit boek, aan elkaar gekoppelde Vlaamse auteurs die hun ziel en zaligheid, hun angsten, teleurstellingen en frustraties tijdens de eerste maand van de coronalockdown met elkaar, én met ons delen.

Sommige brieven zitten vol herkenbare dingen, andere zijn dan weer hilarisch grappig maar allemaal vatten ze de tijdsgeest perfect. Deze tijd kenmerkt zich (4 maanden later nog steeds) als een periode vol tegenstellingen. Hoop-wanhoop, angst-rust, medeleven-frustratie,… het flippert allemaal als een waanzinnige speelbal door ons hoofd en lichaam.

4 maanden later is er veel veranderd (de ‘verplichte sociale rust’ die vele schrijvers, net als ik trouwens, graag omarmden is alweer verdwenen) en langs de andere kant is er niets veranderd (we hebben, bijvoorbeeld nog steeds geen regering, noch een vaccin).

Dit brievenboek is een tijdsdocument dat, als het niet zo boordevol boeiende zielenroerselen en trefzekere analyses van een onzekere wereld stond, snel gedateerd zou raken. Door de kracht en kunde van de deelnemende auteurs hun pen (waaronder een paar van mijn topfavorieten zoals: Verhanneman, Van Caesbroeck, Taveirne en Vekeman) is dit een boek dat blijvend zal beklijven.

Bovendien gaat de opbrengst integraal naar Dokters van de Wereld. Win-win dus.