Lezersrecensie
Boeiend!
Er werd eens. Door: Britt Bakker.
Afgelopen week hoorde ik tweemaal een denker die ik bewonder verkondigen hoe belangrijk het is om ook aandacht te hebben voor het verhaal van niet-menselijke wezens. Onafhankelijk van elkaar beweerden zij dat zo de wereld gered kan worden. En ik geloof dat.
Bij die theorie past Er werd eens wonderwel. Doorheen het boek volgen we grotendeels de hoofdpersoon en haar achternicht. Klinkt best menselijk ware het niet dat we in het lichaam en hoofd van een bacterie kruipen. Eentje die 3 miljard jaar geleden geboren werd.
Ik geef toe dat dat even wennen is maar eens je je overgeeft leest het boek als een familiekroniek, een spannende. Met neven en nichten, een bezorgde mama en een zichzelf opofferende papa, ouderwetse grootouders, dorpsgekken en…
Als kind zag ik een tekenfilm die zich afpeelde in een menselijk lichaam; de hoofdpersonen waren bloeddruppels. Dat maakte dat ik spelenderwijs heel veel bijleerde over mijn lichaam en het begon te zien als een verzameling van leuke, lieve deeltjes; vrienden als het ware.
Er werd eens is de volwassen versie van die tekenfilm. Op een vlotlezende manier leer je enorm veel bij over waar wij vandaan komen en misschien ook waar we naartoe gaan, als we niet wat meer zorg gaan dragen voor de grote én kleine wereld om ons heen. Super origineel.
Afgelopen week hoorde ik tweemaal een denker die ik bewonder verkondigen hoe belangrijk het is om ook aandacht te hebben voor het verhaal van niet-menselijke wezens. Onafhankelijk van elkaar beweerden zij dat zo de wereld gered kan worden. En ik geloof dat.
Bij die theorie past Er werd eens wonderwel. Doorheen het boek volgen we grotendeels de hoofdpersoon en haar achternicht. Klinkt best menselijk ware het niet dat we in het lichaam en hoofd van een bacterie kruipen. Eentje die 3 miljard jaar geleden geboren werd.
Ik geef toe dat dat even wennen is maar eens je je overgeeft leest het boek als een familiekroniek, een spannende. Met neven en nichten, een bezorgde mama en een zichzelf opofferende papa, ouderwetse grootouders, dorpsgekken en…
Als kind zag ik een tekenfilm die zich afpeelde in een menselijk lichaam; de hoofdpersonen waren bloeddruppels. Dat maakte dat ik spelenderwijs heel veel bijleerde over mijn lichaam en het begon te zien als een verzameling van leuke, lieve deeltjes; vrienden als het ware.
Er werd eens is de volwassen versie van die tekenfilm. Op een vlotlezende manier leer je enorm veel bij over waar wij vandaan komen en misschien ook waar we naartoe gaan, als we niet wat meer zorg gaan dragen voor de grote én kleine wereld om ons heen. Super origineel.
1
Reageer op deze recensie
