Stuifmeelkamer

Ontdekt in een Thalia boekwinkel in het Zwitserse stadje Thun, tijdens een vakantie. Ik zou hem nog eens moeten lezen om hier meer details te kunnen geven. Wat me is bijgebleven is de fijne, zintuiglijke stijl. Ik ben haar sindsdien blijven volgen. De sfeer is filmisch, en mysterieus.
Een jonge vrouw wil door de afstandelijke natuur van haar moeder wil breken, maar komt vooral dichter bij het waarom achter haar eigen afweer. De stuifmeelkamer fungeert als de grote metafoor. Wat me is bijgebleven is de aandacht voor kleur, materialen, er is weinig handeling, slechts enkele verplaatsingen, wat aan het verhaal een prettige dromerigheid geeft. Met dit debuut brak Zoë Jenny door in 1997.De Nederlandse vertaling volgde een paar jaar later.