Te veel hooi op de vork.

Amsterdam, 1921. Antonie Donkers is amateurbokser en scharrelaar. Door tegen zichzelf in te zetten bij een illegale bokswedstrijd hoopt hij zoveel te verdienen dat hij zich uit het rauwe metier kan losmaken om met zijn jeugdliefde Helena een nieuw leven te beginnen. Hij heeft echter buiten de onderkoning van de hoofdstad, Theo ‘De Slachter’ Jansz gerekend, die het geld dat hij heeft verloren terugeist. Tot de laatste cent. Terwijl Helena’s toekomstbeeld in duigen valt zien Antonie en zijn vriend Johan, in de net ingevoerde drooglegging een oplossing voor hun benarde situatie. Gaandeweg neemt ook zijn invloed binnen de bende van De Slachter toe en de machtsstrijd die daarmee gepaard gaat, vindt zijn apotheose tijdens de Olympische Spelen in 1928.

Aldus de flaptekst.

Droog is het debuut van Robert van Oirschot. Met Droog heeft Robert geprobeerd een Roman te schrijven met non-fictie en fictie in een verhaal. Dat deel is goed uitgepakt. Het verhaal van Antonie, de Ciske de Rat in dit verhaal is goed bedacht, en uitgewerkt. Het zelfde geld voor Helena, toch raken de personages niet. De personages erom heen raken meer en met kroon spant De heer Stouenbergh. Er zijn verschillende verhaallijnen verwerkt in het boek, maar missen niet die ene overlapping om echt eruit te knallen.

Het verhaal leest vlot, tenminste het verhaal beschreven vanuit de personages, daarnaast loopt er een verhaal door wat meer aandoet als een journaal. Veel politiek, en die stukken missen vaart en spanning. Desalniettemin zijn deze stukken ook interessant en geven wel meer diepgang in de politiek van de jaren 20 in Amsterdam.Bewust of niet voor deze verslaglegging gekozen, wel een gedurfde keuze.

De schijfstijl sprak mij aan in de sneakpreview. Deze schrijfstijl hanteert hij ook, rauw en tikkeltje geweldadig. Maar her en der onpoppen zich literaire zinnen die dan uit toon vallen. Het verschil in deze schrijfstijl en de verslaglegging in de politieke stukken, je houd ervan of niet..

Droog is een debuut die rauw, soms meedogenloos, anderzijds vol lust en romantiek en veel politiek zit. In combinatie met de verhaal lijn non-fictie en fictie teveel hooi heeft genomen op zijn vork. En dat is jammer, want qua ingredienten had dit een topper van 2018 kunnen zijn, Nu valt hij terug in de middenmoot.