Lezersrecensie
Parallelle gebeurtenissen aan 'Een Feestmaal voor Kraaien'
Dit is de boekenreeks waar de TV-Serie 'Game of Thrones' op is gebaseerd. Vanaf dit 5e deel gaan de verhalen steeds verder uit elkaar lopen en gaat de TV-serie voorlopen op de boekenreeks. Dat heeft George Martin zelf al aangegeven en ik begin dat ook te zien. Sommige gebeurtenissen spelen met andere karakters, of op een aangepaste wijze. Voor mij niet een ongewoon verschil tussen een boek en een TV-Serie.
De verhaallijnen voor dit boek zijn als volgt:
Tyrion maakt dronken de oversteek naar Valeria en komt bij Illyrio terecht. Illyrio dringt hem de gedachte op dat hij zich misschien moet aansluiten bij de driekoppige draak. Tyrion maakt samen met Illyrio de oversteek naar Volantis. Hij komt door het Leed heen. Een plaats waar alleen nog maar mensen wonen met de grauwschub. Deze ziekte is zeer besmettelijk en veranderd mensen langzaam in steen. De mensen in het Leed staan er om bekend zeer aggressief te zijn.
Daenerys' manschappen worden vermoord door de Zonen van de Harpij. De kans dat dat gebeurt wordt groter als de krijger alleen over straat gaat. Bij het achtergelaten lijk laten de Zonen het teken van de Harpij achter. Als Daenerys recht spreekt komt Reznak Mo Reznak voor de vijfde maal vragen de vechtkuilen weer te openen. Opnieuw weigert ze. Ook staan er een heleboel schapendrijvers die om een vergoeding vragen voor de verloren schapen die door haar draken worden opgegeten. De laatste verzoeker laat haar echter de verbrande botten van een kind zien.
Jon wordt door Stannis onder druk gezet de meeste van de kastelen langs de muur aan hem af te staan, zodat hij de zuidelijke heren die hem steunen kan bedanken. Jon zet Anje onder druk om het kind van Mans te redden uit de klauwen van Melissandre. Hij stuurt Anje, Sam en Maester Aemon naar Oudstee. Sam moet daar nieuwe Maesters voor de Nachtwacht regelen en zelf een Maester worden. Hij geeft Janos Slink het bevel naar Grijsgaard te gaan om daar het bevel over te voeren. Slink weigert echter en Jon wordt gedwongen harde maatregelen te nemen. Jon is erbij wanneer Mans Rover gerechtgesteld wordt. Hij zorgt ervoor dat het nog redelijk barmhartig gebeurd. Jon doet een inventarisatie van de aangelegde voorraden. Nu Stannis er is, zijn er te weinig voorraden om de winter door te komen. Hij komt met Stannis tot een andere overeenkomst.
Bran is onderweg naar de drieogige kraai. Hij heeft Kouwehand als gids. Hij lijkt hun meerdere keren over dezelfde rivier te leiden. Hij lijkt echter nooit te slapen. Je ziet bij allemaal hun adem voordat ze gaan spreken, maar niet bij Kouwehand. Ook is de sjaal voor zijn mond nooit bevroren. Eindelijk komt hij aan bij de drieogige kraai, maar het is niet zoals Bran het zich had voorgesteld.
Davos probeert een kapitein te ronselen zodat hij kan vertrekken van het eiland waar hij zit. Het lukt hem en hij wordt in Witpoort aan land gezet.
We maken voor het eerst kennis met Riekt. Een gevangene van Rammert Bolton die regelmatig gemarteld wordt op allerlei manieren. Rammert laat hem voorleiden en vraagt zijn hulp. Riekt stemt direct in. Alles om maar niet gemarteld te worden.
In dit deel, net als in 'Een Feestmaal voor Kraaien' (https://www.hebban.nl/recensie/ericwijnen-over-een-feestmaal-voor-kraaien) komt slechts een deel van de karakters aan bod (het deel dat niet in 'Feestmaal' aan bod kwam). In het boek geeft Martin aan dat hij deze knip opzettelijk heeft gemaakt en de verhaallijnen uit dit deel en 'Feestmaal' lopen eigenlijk parallel aan elkaar. Het geeft me opnieuw het gevoel dat het boek abrupt eindigd, omdat ik graag alle karakters voorbij had zien komen. Het boek werd te groot en daardoor vond George dat hij het boek moest opknippen (uiteindelijk in drieën, omdat 'Een Dans met Draken' ook nog een keer gesplitst is). Daarnaast heeft het natuurlijk 6 jaar geduurd voordat 'Een Dans met Draken' uitkwam, wat wel erg veel tijd is tussen twee boeken die parallel aan elkaar lopen. Voor mij heeft George hier een rare knip gemaakt, want hij moet hebben geweten dat er nogal wat tijd tussen 'Een Feestmaal voor Kraaien' en 'Een Dans met Draken' zou zitten.
Zoals voor deze serie inmiddels gewoon zijn de hoofdstukken over het algemeen wat langer, zodat dit niet een boek is dat je er 'even snel' bijpakt.
Aan het einde van het boek geeft Martin een opsomming van de verschillende huizen en waar zij zich binnen Westeros bevinden. Het is een mooie lijst die inzicht geeft in de verhouding van de huizen, voor zover deze van belang zijn voor de achtergrond van het verhaal. In een paar zinnen wordt hiervan de hoofdlijn geschetst, evenals welke personen op welke manier aan dit huis verbonden is.
Net als in 'Feestmaal' is dit boek erg sterk in karakterontwikkeling en komen gevechten nauwelijks aan bod. De sterkste ontwikkeling is wel het nieuwe karakter Riekt, waar we in dit deel voor het eerst kennis mee maken en waarvan aan het einde van het boek pas echt onthuld wordt wie het is, hoewel Martin wel steeds hints geeft over wie het zou kunnen zijn.
Mijn waardering voor het verhaal van George Martin is nog steeds niet gezakt en vooral de karakterontwikkelingen maken dat ik nog steeds geniet van deze serie.
De verhaallijnen voor dit boek zijn als volgt:
Tyrion maakt dronken de oversteek naar Valeria en komt bij Illyrio terecht. Illyrio dringt hem de gedachte op dat hij zich misschien moet aansluiten bij de driekoppige draak. Tyrion maakt samen met Illyrio de oversteek naar Volantis. Hij komt door het Leed heen. Een plaats waar alleen nog maar mensen wonen met de grauwschub. Deze ziekte is zeer besmettelijk en veranderd mensen langzaam in steen. De mensen in het Leed staan er om bekend zeer aggressief te zijn.
Daenerys' manschappen worden vermoord door de Zonen van de Harpij. De kans dat dat gebeurt wordt groter als de krijger alleen over straat gaat. Bij het achtergelaten lijk laten de Zonen het teken van de Harpij achter. Als Daenerys recht spreekt komt Reznak Mo Reznak voor de vijfde maal vragen de vechtkuilen weer te openen. Opnieuw weigert ze. Ook staan er een heleboel schapendrijvers die om een vergoeding vragen voor de verloren schapen die door haar draken worden opgegeten. De laatste verzoeker laat haar echter de verbrande botten van een kind zien.
Jon wordt door Stannis onder druk gezet de meeste van de kastelen langs de muur aan hem af te staan, zodat hij de zuidelijke heren die hem steunen kan bedanken. Jon zet Anje onder druk om het kind van Mans te redden uit de klauwen van Melissandre. Hij stuurt Anje, Sam en Maester Aemon naar Oudstee. Sam moet daar nieuwe Maesters voor de Nachtwacht regelen en zelf een Maester worden. Hij geeft Janos Slink het bevel naar Grijsgaard te gaan om daar het bevel over te voeren. Slink weigert echter en Jon wordt gedwongen harde maatregelen te nemen. Jon is erbij wanneer Mans Rover gerechtgesteld wordt. Hij zorgt ervoor dat het nog redelijk barmhartig gebeurd. Jon doet een inventarisatie van de aangelegde voorraden. Nu Stannis er is, zijn er te weinig voorraden om de winter door te komen. Hij komt met Stannis tot een andere overeenkomst.
Bran is onderweg naar de drieogige kraai. Hij heeft Kouwehand als gids. Hij lijkt hun meerdere keren over dezelfde rivier te leiden. Hij lijkt echter nooit te slapen. Je ziet bij allemaal hun adem voordat ze gaan spreken, maar niet bij Kouwehand. Ook is de sjaal voor zijn mond nooit bevroren. Eindelijk komt hij aan bij de drieogige kraai, maar het is niet zoals Bran het zich had voorgesteld.
Davos probeert een kapitein te ronselen zodat hij kan vertrekken van het eiland waar hij zit. Het lukt hem en hij wordt in Witpoort aan land gezet.
We maken voor het eerst kennis met Riekt. Een gevangene van Rammert Bolton die regelmatig gemarteld wordt op allerlei manieren. Rammert laat hem voorleiden en vraagt zijn hulp. Riekt stemt direct in. Alles om maar niet gemarteld te worden.
In dit deel, net als in 'Een Feestmaal voor Kraaien' (https://www.hebban.nl/recensie/ericwijnen-over-een-feestmaal-voor-kraaien) komt slechts een deel van de karakters aan bod (het deel dat niet in 'Feestmaal' aan bod kwam). In het boek geeft Martin aan dat hij deze knip opzettelijk heeft gemaakt en de verhaallijnen uit dit deel en 'Feestmaal' lopen eigenlijk parallel aan elkaar. Het geeft me opnieuw het gevoel dat het boek abrupt eindigd, omdat ik graag alle karakters voorbij had zien komen. Het boek werd te groot en daardoor vond George dat hij het boek moest opknippen (uiteindelijk in drieën, omdat 'Een Dans met Draken' ook nog een keer gesplitst is). Daarnaast heeft het natuurlijk 6 jaar geduurd voordat 'Een Dans met Draken' uitkwam, wat wel erg veel tijd is tussen twee boeken die parallel aan elkaar lopen. Voor mij heeft George hier een rare knip gemaakt, want hij moet hebben geweten dat er nogal wat tijd tussen 'Een Feestmaal voor Kraaien' en 'Een Dans met Draken' zou zitten.
Zoals voor deze serie inmiddels gewoon zijn de hoofdstukken over het algemeen wat langer, zodat dit niet een boek is dat je er 'even snel' bijpakt.
Aan het einde van het boek geeft Martin een opsomming van de verschillende huizen en waar zij zich binnen Westeros bevinden. Het is een mooie lijst die inzicht geeft in de verhouding van de huizen, voor zover deze van belang zijn voor de achtergrond van het verhaal. In een paar zinnen wordt hiervan de hoofdlijn geschetst, evenals welke personen op welke manier aan dit huis verbonden is.
Net als in 'Feestmaal' is dit boek erg sterk in karakterontwikkeling en komen gevechten nauwelijks aan bod. De sterkste ontwikkeling is wel het nieuwe karakter Riekt, waar we in dit deel voor het eerst kennis mee maken en waarvan aan het einde van het boek pas echt onthuld wordt wie het is, hoewel Martin wel steeds hints geeft over wie het zou kunnen zijn.
Mijn waardering voor het verhaal van George Martin is nog steeds niet gezakt en vooral de karakterontwikkelingen maken dat ik nog steeds geniet van deze serie.
1
Reageer op deze recensie