On-alledaags verhaal dat neigt naar horror

De Vlaamse auteur Alexander Colin was als auteur al hoog geëindigd bij korte verhalenwedstrijden toen hij in 2023 begon met het schrijven van thrillers. Het vluchthuis is zijn derde.

Op de vlucht voor haar gewelddadige echtgenoot belandt Nina met haar twee zoons bij opvangorganisatie Arnica in de Ardennen, waar ze zo lang mogen blijven als ze willen. Op één avond per maand na. Dan mag er niemand thuis zijn, omdat Arnica het huis nodig heeft voor haar bijeenkomsten. Hoewel Nina aanvankelijk instemt, wordt haar argwaan flink aangewakkerd als er vreemde dingen gebeuren.

Met zijn actieve stijl neemt Colin de lezer mee in Nina’s wereld, naar haar diepste emoties. Er zit veel vaart in het verhaal, dat heen en weer springt in de tijd. Op beeldende wijze schetst hij de omgeving en zijn personages, waarbij hij steeds wat overlaat aan de verbeelding van de lezer zelf, die zichzelf midden in het donkere, onheilspellende landschap van de Ardennen in november met een vervallen, griezelig kasteel op de achtergrond aanwezig voelt.

De hints die hij vanuit een moment in de toekomst over de activiteiten van Arnica strooit, zonder daar verder iets tastbaars over los te laten, zorgen voor een gevoel van naderend onheil, van onrust; en de vraag rijst wat er met Nina en haar kinderen zal zijn gebeurd. Nina’s eigen onrust en groeiende angst maken de dreiging compleet.

Het vluchthuis is opgebouwd uit vijf delen, waarin vanaf ongeveer halverwege heel verrassend van perspectief wordt gewisseld. Het is altijd verfrissend om een verhaal vanuit verschillende personages te beleven, maar in dit geval verwacht de lezer het niet, omdat Colin zo laat pas het woord aan de beide zoons van Nina geeft en onmiddellijk voor een onverwachte verrassende wending zorgt. Hij toont kraakhelder hun overgevoeligheid en verborgen angsten. De onrust wordt nog groter als blijkt dat de personages alledrie hun eigen weg volgen, volledig langs elkaar heen, waarbij ze ook alledrie een mate van ontwikkeling doormaken in hun karakter. Getergd tot het uiterste nemen ze angstvallig los van elkaar grote risico’s en komen ze lugubere zaken op het spoor.

Gezegd kan worden dat er beslist onwaarschijnlijke elementen in Het vluchthuis zitten, maar Alexander Colin heeft zijn verhaal uitstekend opgebouwd en zorgvuldig uitgewerkt. Het heeft niet de spanning van een echte thriller, omdat hij zijn lezer overal deelgenoot van maakt, daarentegen is het van begin tot eind een luguber sprookje, dat meer neigt naar een horrorverhaal waarin Colin niet zuinig is met macabere details.

Deze recensie staat ook op vrouwenthrillers.nl