Uit puur commercieel oogpunt geschreven

Ik was snel klaar met dit boek vol dooddoeners. Een typisch geval van meeliften op de gezondheidshype rondom afvallen. Je haalt uit vele bronnen informatie, somt die op, wat BN’ers erbij en voilà, daar is je commerciële succes.
Hij noemt zich geen arts, maar vertelt wel dat hij artsencongressen heeft bijgewoond. Prima, maar verkoop dan geen onzin. Hij zegt dat mensen met diabetes type 2 insuline moet spuiten anders gaan ze dood. Dat is het geval bij diabetes type 1. Schande dat iemand die een boek over hormonen schrijft het verschil niet weet!! En opleidingen volgen in America schijnt je expertise meteen naar een hoger niveau te tillen.

Hij heeft het over ‘echte voeding, de slager, met stukken vlees en kip. Gelukkig zijn de chemici hiervan afgebleven ‘. Natuurlijk worden er in de vee-industrie geen groeihormonen gebruikt.

Zoals ik al zei, komen er wat BN’ers aan het woord die met zijn programma geweldige resultaten hebben bereikt. Mari van de Ven heeft zijn strakke huid niet te danken aan botox maar aan de hormoonfactor.

Het boekt eindigt met wat recepten van enkele varianten van mayonaise (daar hebben de meeste mensen die dit boek lezen echt behoefte aan). En ook met een recept voor inktvis (wie eet dat?) en geroerbakte sperziebonen (heel origineel).

Dan verderop nog een lijst met glycemische belasting van producten (overal te vinden). Een herhaling van wat al eerder aan bod is gekomen, bijvoorbeeld weer symptomen van schildklierproblemen en je boek is dik genoeg.

Kortom een boek vol bijeengeraapte informatie, waarmee je niet verder kan. En het eindigt met, hoe kan het ook anders, met een ellenlange bronvermelding.