Goed geschreven maar mist diepgang

Auteur van Dorsvloer vol Confetti; dit belooft wat! Ook met dit boek bewijst Franca Treur weer dat ze een goede schrijver is, het idee van het verhaal trekt aan, de grote "is dit het nou?"-vraag in het leven. Ook zitten er schrijftechnisch leuke vondsen in. En ook al duurt het vrij lang voordat het verhaal pas écht interessant wordt - met de vermissing van de huisgenoot wil je heel graag weten wat er is gebeurd - tóch mist het boek wat. En dat is de diepgang in de hoofdpersoon. We komen er niet achter waar ze nou écht voor staat, los van dat ze het actievoeren best spannend en leuk vond, we leren haar gevoelswereld niet kennen. En dat is een gemis. Zelfs toen haar relatie van 7 jaar uitging, waarvan je zou verwachten dat zoiets ingrijpends toch wel wat indruk op haar zou maken, je leest er nauwelijks een overpeinzing over terug. De grote verandering in persoon en levensstijl aan het einde van het boek voelde voor mij dus ook niet heel geloofwaardig aan. Desondanks wel met plezier uitgelezen.